“Sevdam Gözlerinde Kaldı” filmini, Ahmet Yenilmez’e destek vermek için üç arkadaş gidip, seyrettik.

Bir Ahmet Yenilmez filmi olan Sevdam Gözlerinde Kaldı, iki gencin sevdasını anlatıyor. Gözleri görmeyen Mahir abi ise, bu iki gencin aşklarının sönmemesi ve gönüllerin birleşmesi için çaba sarfeden bir kişi. Tiyatro Sanatçısı Ahmet Yenilmez, “Mahir abi” rolünü gayet güzel oynuyor.  Yerel bir televizyonda muhabir ve televizyon spikerliği yapan kızla emlakçının yanında çalışan Zafer, birbirine mahalleden sevdalı iki gençtir. Kızın gözü büyükşehirde (İstanbul’da daha büyük tv. kanalında) mesleğini icra etmekte. Mahir ile Zafer arasında abi, kardeş ilişkisi var. Sevdiği kızın İstanbul’a gitmesi, uğurlamak için hızlı trene yetişememesi ve buna gücenen sevdiği kızın telefonlarına cevap vermemesi karşısında Zafer, yıkılır ve üzüntüsünden yataklara düşer. Âmâ Mahir abisi gelir ve onu bu dertten kurtarmak, iki genci kavuşturmak için beraber İstanbul’un yolunu tutarlar.

Bu minval üzerine devam eden filmin son sahnesi ise; amansız bir zatüreye yakalanan Mahir abileri İstanbul’dan Bilecik’e gelip son nefesini vereceği sırada, iki genç gelip onun kucağında birleşirler.

Filmi kısaca özeti böyle. Film, sevda üzerine kurulu. İdeolojik değil. Ne Muhsin Yazıcıoğlu, ne Abdullah Çatlı ne de M. Esad Coşan’la ideolojik anlamda bir ilgisi yok. 12 Eylül öncesi olayları yaşayan ve bu sebeple gözlerinden olan Mahir, her üç cinayetle ilgili yakından ilgilendiği için bu cinayetlerle ilgili bir arşivi var.  Bu arşiv aynı zamanda her iki gencin birleşmesine de vesile oluyor.

***

Sosyal medyadan bu filme ilgili olarak “Filmi seyrettim. Ne diyeyim... Büyük bir hayal kırıklığı... Bizim camianın bu sahada daha bin fırın ekmek yemesi lâzım.” şeklinde bir yorum yazdım. Ahmet Yenilmez, benim bu yorumuma cevap verme zahmetinde bulundu. “Sizde hayal kırıklığı oluşturmuşsa sanırım bir daha da haddi aşıp böyle bir işe kalkışmayacağım! Keşke işlenen konuları ve arka resimlerde akan içerikleri işleyen filmi çeken birileri olsaydı da ben de bu işe kalkışmasaydım! Neden bir meşhur oynatamadım acaba?

Ha şunu da diyeyim ki, Ülkücü camia Ahmet Yenilmez' den kurtuldu!” şeklinde çok sitemkâr sözler sarfetti. Sonra, “Filme sadece bakmayın, lütfen GÖRÜN! Derinlikte ne var, ortada ne var, önde ne söyeniyor? Unutmayın sinema resim sanatıdır.” dedi. Bende kendisine şöyle cevap verdim:

“Ahmet abi filmi alenen burada eleştirmek istemiyorum. Sizin kıymetli bir insan olduğunuzu biliyorum. Neden hayal kırıklığı yaşadığımı Konya'ya geldiğinizde size söylemek istiyorum. Allah yar ve yardımcınız olsun. Çıktığınız bu yolda muvaffak eylesin. Daha henüz işin başında olduğunuzu biliyoruz. Mevlâna diyârından saygılar ve sevgiler.”

***

Ahmet Bey, filmle ilgili olarak benimle şu bilgileri paylaştı:

“Ben bu filmi 15 Temmuzdan önce çektim! Daha sonraki süreçte ben 4 sahneyi atmasaydım sıkıntı olacaktı! Savcıya 7 saat anlattık, bizlerdekini verdim! Gelelim filme, bilerek genel planlar kullandım ve ısrarla da uzun planlar. Çünkü arka resimde de göstermek istediklerim vardı! Gibi gibi!

Ben 12 Eylül’den sonra adı bile bilinmeyen insan ve olaylar kayda girsin istedim! Önde akan aşk hikâyesi teferruat! Ama sakın kırıldım sanma! Bunlar konuşulmalı konuşulmadığı için bu haldeyiz! Mesela Nuri Bilge’nin uzak filmini bir izleyin beni anlarsınız. Saygı ve hürmetlerimle.”

***

Filmle ilgili olarak neden hayal kırıklığı yaşadığımı, Ahmet Bey Konya’da olduğu için kendisine söyleyeceğim.

Bu film seyredilmeden ne eleştirilebilir ne de anlaşılabilir. Bu açıdan filmin mutlaka seyredilmesi gerekir. Bizim camia bu sahada ne yazık ki yalnız!

Bütün 5. Kol Faaliyetleri beyaz perde ve beyaz cam üzerinden yürütülmesine rağmen Müslüman varlıklı insanlar, ne yazık ki bu sahaya gözlerini kapamış görünüyorlar.

Konya’dan neşet eden “Esra Film” hadisesi ise ayrı bir facia!

AZİZİM DİYOR Kİ…

Ahmet abi, “Sanırım 3.iflasımı yaşayacağım!” dedi.

Haşim abi, “Bendeyâr” filmiyle iflasın eşiğine gelmişti.

Ben de diyorum ki, seyircide hayal kırıklığı yaşatmayacak filmler yapın!