Evet, imkânsızı başarmanın mutluluğunu doruklarda hissediyoruz. Türkiye’nin 2016 Avrupa Şampiyonasına direkt gitmesinin zaferini yaşıyoruz. Ülke olarak zor ve acılı günler yaşarken ancak bu kadar güzel bir netice ile sevinebilirdik. Ay-yıldız forması için sonuna kadar savaşan ve arkasında 42 bin kişilik dev taraftarı olan Türkiye, bu zaferi tüm ülkeye yaşattı. Aslında her şey Letonya ve Hollanda maçının Konya’mıza verilmesiyle başladı diyebilirim. Şans getirdi diyoruz ama bu bambaşka bir durum. Her ne kadar şans yanımızda olsa da kesinlikle sonuna kadar hak edilmiş bir zafer. Daha ilk Letonya maçıyla dedik, Torku Arena’dan çıkış kolay kolay olmaz diye. Öyle de oldu. Hollanda maçında kazanılan 3 puan Fransa’ya gitmenin kapısını aralamıştı. Ardından deplasmanda Çek Cumhuriyeti galibiyeti ile düğüm yavaş yavaş çözülüyordu. Hesaplanan her şey tıkır tıkır işledi. Tarihi anların yaşandığı İzlanda maçına gelmişti sıra. Haftalar öncesinde tükenen biletler, yapılan hazırlıklar ve beklenen maç günü. O gün gelmişti işte. Konya adeta kırmızı-beyaza bürünmüştü. Stadyuma girmeden daha o müthiş atmosferi hissediliyorduk. Görebildiğim boş bir koltuk dahi yoktu statta. Gerisini siz düşünün. Maçın başlama düdüğünden bitiş düdüğüne kadar bir an olsun susmayan taraftarlar millilerimize inanılmaz bir atmosfer yaşattı. Bunun teşekkürünü de 1-0 kazanarak Millilerimiz etti. Selçuk’un muhteşem frikik golü tarihe geçecek bir gol oldu. Hafızlardan silinemeyecek Konya’da kazanılan bu zafer. Tabiki Riga’dan gelen güzel bir haber ile Fransa vizesini aldık. Kazakistan’ın Letonya’yı da yenmesi ile birlikte Türkiye, “en iyi üçüncü” olarak gruptan çıktı.

Yine söylediğim gibi unutulmayacak bir zafer yaşandı Konya’da. Teknik heyet, futbolcular ve büyük Konya taraftarlarının herkesin emeğine, yüreğine sağlık. Fatih Terim’in de dediği gibi bu galibiyetlerde taraftarların çok büyük payı var. Ve artık Konya, Milli Takımın değişilmez stadı oldu. İnşallah ülke olarak bu başarıları hep yaşarız. Daha nice zaferlerle büyük şampiyonalarda olmak dileğiyle…