Her maçın kendi içinde bir hikayesi vardır. Eskişehir maçının öyküsü medya-sanal alem-kahve sohbetleri üçgeninde ayakta durmaya çalışan bir takımın öyküsüydü. Konyaspor son haftalarda kötü futbol oynamasına karşın (Eskişehirspor maçının ikinci yarısı hariç) kendinden güç olarak zayıf takımlara karşı ısrarla defansif oyuncularla sahaya çıkıyordu. Düşünün; ligin en etkili takımlarından birisisiniz ama orta saha oyuncularınız ön libero oynamaya daha yatkın bir futbol oynuyor. Her maç oyunun büyük bir bölümü rakibin istediği tarzda geçtikten sonra ofansif hamlelerle istenen sonuç bazen geliyor bazen de gelmiyor. O kadar savunma ağırlıklı oynanmasına karşın her maçta rakip yine de net fırsatları bulabiliyor…

Oyunu rakip sahaya yığmayan, adam eksiltmeyi başaramayan bir taktikle 4-2-3-1’le çıktık yine Eskişehirspor karşısına. Üstelik en uçtaki oyuncumuz Ömer Şişmanoğlu adam eksiltmeyen sadece tek vuruşu iyi yapan bir oyuncu. İleri uçta adeta “yalnız adam” gibi… O pasları atabilecek bir on numara lazım Konyaspor’a… İlk yarı oynanan futbola inanamadım… Bir ara gitmeyi bile düşündüm…

Futbol bir bumerang gibidir. Hamlelerinizi yaparken yüreğinizi, beyninizi koyarsınız ortaya… Futbolcu bunun farkındadır. Korktuğunuzu anlar bazen. Bazen de korkusuzluğunuzdan etkilenir. Bazen de taktik açıdan büyük hata yaptığınızı anlayıp oyundan düşer. Takımın yıldızları yorulur, kötü oynamaya başlarlar. Onu çıkartma cesaretini gösterirseniz, diğer oyuncular da ayağa kalkarlar. Ve bir bumerang gibi oyuna dönerler… Asılırlar sonuna kadar. Tıpkı Kocaman’ın ikinci devreye başlarken Sissoko ve Ömer Şişmanoğlu’nun yerine Rangelov-İbrahim Sönmez hamleleri gibi…

Teknik direktör oyunculara, oyuncular da teknik direktöre güvenmeli. Yedek kulüben ne kadar güçlü ve alternatif isimlere sahip olursa, taraftarın da istekli ve takımın arkasında durursa başarı kaçınılmaz. Ben istikrara inanırım. Seçimlere inanırım. Sabırlı olmaya inanırım. Belki denilip kovulmasına çalışılan kişinin UEFA Kupası’nı kazandığını da bilirim. Belki de hayattan gereken dersleri aldığım için. Ama bir konu var ki yavaş yavaş Konyaspor için sıkıntı oluşturmaya başlıyor. Konyaspor’un A planı rakipler tarafından çok net biliniyor artık. Sahaya hangi düzenle çıkacağı, hangi futbolcunun bindirme yapacağı rakipler tarafından ezberlenmiş durumda. Artık B ve C planları devreye girmeli bence…

Yazım burada bitiyor. İlk yarı önemli değil benim için. Eskişehirspor ve Konyaspor taraftarlarını kutlarım… Konyaspor’u tebrik ederim… Hem koştukları hem de akıllarını kullandıkları için. Yürekleri için. Attıkları güzel goller için. Ama en önemlisi cesaretleri için…