Yıl bin dokuz yüz altmışaltı, aylardan Haziran.

Son sınavlar da bitmişti, mezun olmuştuk okuldan.

Sevinç ve heyecandan kimse duramıyordu yerinde.

Ne güzel günlermiş onlar, bir ömür değerinde.

Haziranda bitirenler, hemen atandık il, il.

Teknisyendik her birimiz, artık öğrenci değil.

Şimdi yılların yorgunu, birer ihtiyar olmuşuz.

Ama bizler bu okulda sanki dün okumuşuz.

Daha dün liseli gençlerken, çoğumuz dede olmuş.

Ben henüz gencim diyenler, daha da çok yorulmuş.

Böyle izler bırakmamış, diğer okullarımız.

En güzel çağlarımızmış, o lise yıllarımız.

Anıları seyre daldık şimdi, özel bir pencereden.

Sanki rüya içinde rüyaydı, uyanıverdik birden.     

Sabah- öğle çoktan geçmiş, akşama yaklaşmışız

Biz sefa sürerken bile durmadan yaşlanmışız.

Ey hayatı var eden, kadrini bilemedik, bizi affet!

Şükür ki, yine senden geliyor bu nimet, bu muhabbet.

Çıkıp gelmiş gibiyiz şu an, tarihte bir sayfadan.

Bu elli yıl nasıl geçmiş, hiç farkına varmadan!

Şu gelen Mustafa mı? Bu bizim Ahmet mi gerçekten?

Gençlikte biz bunu hiç beklemiyorduk gelecekten!

Yaşlanmış herkes; ne havası kalmış, ne fiyakası!

Rüyadayız sanki, her halde bu da hayatın şakası.

Şimdi sonsuzlukta bir nokta gibi ömürlerimiz.

Ömrümüzün cemreleriymiş, o okul günlerimiz.

Zaman bu; akıyor, eskitiyor, işte hakiki gerçek!

Elbette bir gün olup, o istenmeyen an da gelecek!

Bir film izlemiş gibiydi, kısacıktı hayatımız.

Bir anda soluk hayaller oluverdi hatıratımız.

Pembe hayaller içinde gülümserdi gelecek.

Her an yeni bir bahanemiz olurdu gülecek.

Ne o yıllar geri gelir, ne de o Bursa var şimdi.

Zamana alışmak zor; o bir sabahtı, bu ikindi.

Ne kadar gizlemeye çalışsak da zamanımız azalmış.

Ne bizler o civan gençleriz artık, ne de o Bursa kalmış.

Mehmet Akif Ersoy’un mezun olduğu Halkalı Baytar Mektebi ile benim mezun olduğum Bursa Ziraat Mektebi birlikte planlanmış ve 1891 yılında açılmıştır. Bunlar Osmanlı döneminde kendi Ziraatçı ve Baytarlarımızı yetiştirmek amacıyla, ilk açılan okullarımızdır. Bursa Ziraat, yatılı bir devlet okuluydu. Okulun 1966 Mezunları olarak biz, 2016 Eylülünde, Okulda toplandık. Çoğumuz, birbirimizi tanıyamadık. Bu toplantı, bana bu şiiri yazdıracak kadar duygu ve sürprizlerle dolu, insan ömrünü en iyi anlatan bir ellinci yıl buluşması olmuştu. Allah’a emanet olunuz.