Üç eksikle gittiğimiz İstanbul deplasmanından paşa paşa boynumuzu büküp buruk bir şekilde Konya’ya döndük. Bu sonuç eminim ki birçoğumuza sürpriz olmadı. Çünkü özellikle evinde deplasman takımlarını üzen, bizim gibi saha da futbol kültürü oturmaya başlayan tecrübeli takımın karşısındaydık. Müsabaka öncesinde denk puanda olan iki takımda birbirinden korkuyordu. Buna istinaden kendi evinde olmasının avantajını kullanan Kasımpaşa, bizimde bileğimizi bükmeyi bildi. Kaptan Ali Çamdalı’nın, defansın bel kemiği Ali Turan’ın ve sniper lakaplı Meha’nın yokluğunda sahaya çıktık ve vasat başladığımız ilk yarıya aynı vasatlıkla devam etmekte ısrarcı olunca umduğumuzu değil bulduğumuzu yedik. Oyuna yaslanan Konyaspor oyuna bastıran Kasımpaşa’nın karşısında üç dakikada iki gol yiyince gözleri açıldı. Ki soyunma odasında da kocaman nasitler almış olmalıdırlar ki ilk yarıya bakarak nispeten ikinci yarıya da daha dinamik başladılar. Skor avantajını korumak isteyen Kasımpaşa, bir gol daha bulursa keyfi paşada olmayacaktı. Bizde ikinci yarının ilk dakikalarına golle başlayabilseydik kalan dakikalarda umudu kovalayacaktık. Şimdi yiyorduk, birazdan atarız derken hoyratça kullandığımız zaman avuçlarımızın arasından kaysa da son çeyrek dilimde Kasımpaşa’nın hatasında Ömer Ali’nin takipçiliği sayesinde sadece golü değil umudu da bulduk. Kalan on üç dakikayı gol bulma ümidiyle kovalasak da beceremedik. Topla oynama yüzdemizin iki tık fazla olmasına rağmen oyuna hükmedemediğimiz, üç kez isabetli şutla kaleyi yokladığımız ve yaptığımız yirmi faulle iki sarı kart görerek mücadeleyi mağlup tamamladığımız vasat futbolun kazananı Kasımpaşa olsa da gönüllerin kazananı Konyaspor taraftarı oldu. Karşılaşma öncesi misafir tribünde yerini alan yaklaşık üç otobüs dolusu yeşil beyazlı kartal destekçisi her iki takıma da tezahürat yaparak her iki takım oyuncularını da tribüne davet etti. Karşılaşmanın ardından yenilse de takımlarını tribüne çağırarak alkış tutan cefakar bu taraftar kitlesini kutlamak lazım. Değinmek istemesem de söylemeden geçemeyeceğim hakem vakaları bu sene de pek yakamızı bırakmayacak gibi görünüyor. Neyse ya sabır deyip önümüzü bakıyoruz. Recep Tayip Erdoğan Stadı’na ligin 15.haftasında üç puan gömerek ligin bitimine iki hafta kala puanımızı 26’ya çıkarmanın hesaplarını yapmaya başladık. Bursaspor’dan alacağımız üç puanın üzerine Beşiktaş deplasmanından alacağımız bir puanı eklersek kanatlanıp uçarız. Bugün ağzımdan bal damlıyor. İnanmak, güvenmek, bekleyip görmek lazım. Neden olmasın diyorum.