Öncelikle Konyaspor Gaziantepspor’a maçı verdi sattı gibi mesnetsiz ithamlarda bulunan arkadaşları kınıyor, dervişin fikri ne ise zikri de o olur diyerek, yazıma başlamak istiyorum.

Futbol takımlarının iyi günleri, kötü günleri olabilir. Futbolcuların performansının bir makine gibi sürekli aynı istikamette olması, aynı düzeni göstermesi imkansızdır. İnişler çıkışlar son derece normaldir.

Ligimizde geçmişi şaibelerle dolu, temiz olmayan bir çok takım var, bu takımların taraftarları gönül verenleri bu işleri inkar etseler de gerçek herkes tarafından biliniyor. Konyaspor’a gelince tertemiz bir tarihi var, Konyaspor’a gönül verememiş kişilerce kirletilmeye çalışılıyor. Yazık!

Konyaspor karşılaşmaya elinde problem olan Serkan’dan yoksun olarak çıktı. Türkiye Kupası’nda son maçta yaptığı birbirinden güzel kurtarışlar ile maça adeta damga vuran Kaya kaleye geçtiğinde belki de ilk kez insanlar endişe duymadan maç izlediler. Fakat fazla mı şanssız, aşırı mı talihsiz bilinmez Kaya yine hatalı bir gol yiyerek beklentileri boşa çıkardı. Ben beğenen taraftayım, Kaya bir yedek kaleci için bence yeterli düzeyde, fakat bundan sonraki sezon bu takımda kalması kendine ve takım zarar verecektir, tıpkı Mehmet Uslu gibi.

Gaziantepspor, Konya’ya gelirken son iki deplasman maçını kazanarak gelmişti. Kendi evlerinde maça gelen az sayıda taraftardan küfür yemek morallerini bozuyor ve sürekli kaybediyorlar.

Gaziantepspor’un yediği gollerin birçoğunu yazımı yazmadan yeniden izledim. Yedikleri golleri kanat organizasyonundan gelen toplara müdahale edemediklerinden yedikleri çok aşikardı. Dikine gelen akınlarda başarılılar fakat yandan gelen her on topun 7 tanesine müdahale edemiyorlar. Konyaspor olarak biz de ısrarla dikine oynamayı denedik top orta alanda kör döğüşü şeklinde gitti geldi. Gaziantepspor oyunu bir nevi kilitledi. Yakaladıkları fırsatları gole çevirerek maçı kazanmasını bildiler. Aslında sezonun ilk yarısı 11. haftasında yaptığımız Gaziantepspor maçının gollerini izlemek bile yukarda anlatmaya çalıştığım şeyi özetliyor.

Bu aşamada hocayı belki eleştirmek gerekirse oyunu açmak için Ali Turan’ı çıkartıp Jonsson’i oraya çekebilir oyuna derinlik verebilirdi. Fofana ve Miloseviç’in çıkması bu noktada hatayken, Meha’nın oyuna girmesi apayrı bir hata idi. Ömer Ali Şahiner diye bir oyuncumuz vardı nerelerde gören var mı? Kayıp aranıyor. Bir defa daha gördük ki bir futbolcunun bir takımla transfer dedikodusu çıktı mı bu oyuncu da yerli mi durdurmayacaksın üçe beşe bakmadan satacaksın.

Bu maçta şunu da gördüm Konyaspor kafasında ligi bitirmiş. Türkiye Kupası olursa olur mantığıyla hareket ediyorlar adeta. Futbolda yenmek kadar yenilmek de önemli. Yenilirken bir şeyler öğrenebilmek de, kötü oynarken kazanmak da önemli. Biz bu hafta hangisini yapabildik acep düşünüyorum.

Sonuç olarak; pozisyonun az olduğu seyir zevki ve mücadeleden yoksun goller dışında özet görüntüye koyulacak pozisyonun bile az olduğu karşılaşmada 3 gol olması komik. Yenilmemiz kötü ama dünyanın sonu değil. Konyaspor bu tarz maçlara çıkarken sadece kendisinin değil rakibinin rakiplerini düşünerekten ayrı bir motivasyonla oynamalı, oynamalı ki, kimseye laf düşmesin. Yazımın başında belirttiğim gibi, inişler çıkışlar normal, takım olarak sezonun en kötü oyununu oynadık tamam, kötüydük yenildik, lakin SATMADIK!!!

Maçın Sözü; Bizler fıstıklı baklava hayal iderken, herifler etli ekmeği yidi gitti nörecen.