Vücudu demir kalbi pamuk!

Dilhan Türker’in Röportajı

Dürdane Altunel…14 yaşından beri tekvando sporuna gönül vermiş. Genç Milli Sporcu’nun tekvandoyla tanışması biraz tesadüf olmuş. 2009 yılında Türkiye şampiyonluğu yaşayan Dürdane, Dünya üçüncülüğünü elde ederek ilk başarısına imza atmış. Tekvandonun hayatının anlamı olduğunu ve hedefinin dünya şampiyonluğu olduğunu ifade ederken âdeta gözleri parlıyordu. Sertlik gerektiren bir sporla uğraşsa da yumuşacık bir yüreği olduğu daha ilk karşılaşmamızda anlaşılıyordu. Biz, o yüreği güzel insandan başarılarının sırrını öğrendik, keşfetmesi siz değerli Spor Life okurlarımıza kalmış.

Tekvandoyla tanışman nasıl oldu?

Tekvandoyla tanışmam kardeşim sayesinde oldu diyebilirim. Kardeşimi tekvando kursuna götürürken hoca benim fiziğimi tekvandoya uygun görmüş. Yaşıma göre boyum uzunmuş, hiç aklımda yoktu tekvando yapmak.

Tekvandoya başladığında ailenin tepkisi nasıl oldu?

Annem dövüş sporlarını sever, babamda sessiz tam tersi pek sevmez. Babam ilk başta karşı çıktı ama annemin baskısıyla başladım.

İlk çıktığın karşılaşmada neler hissettin?

İlk Türkiye Şampiyonası’na gittim çok heyecanlıydım. Önümden geçen kızlar biraz iri yarıydılar, normalde kilom 47’ydi ben artı yapmıştım 57 kilo da dövüşmüştüm o heyecanla nasıl dövüştüğümü de hatırlamıyorum ama hepsini 7-0 yenmiştim. O zaman 7-0 nakavt oluyordu. Minikler de Türkiye 3.sü olmuştum.

Tekvando senin için ne ifade ediyor?

Tekvando benim için her şey. Sürekli kamplardayım eve bile çok az gidiyorum, olimpiyatlara gitmek için. Tekvando hayatımın anlamı gibi bir şey oldu.

Dünya 2.si olduğunda neler hissettin?

Çok değişik duygular yaşıyor insan sonuçta bayrağını dalgalandırıyorsun. Ama İstiklal Marşımızı okutamadığım için burukluk yaşamıştım. O maçımda Kore’den birisiyle dövüştüm Kore’nin ana sporu zaten tekvando. Son altın vuruştayız, ikimizde vurduk hangimize çıktığını bilmiyoruz heyecanla o an çok sevinmiştim ben aldım diye ama kürsüde finalde vermek çok üzücü olmuştu derece yapsam da.

Başarıların o kadar fazla ki anlat anlat bitmez ama sen bizim için başarılarını kısaca anlatabilir misin?

Uluslararası derecelerim çok fazla çünkü sürekli gidiyoruz onları anlatmayım(gülüyor).  2011 yılında Dünya 3.’lüğüm var Kore’de, 2012’de Gençlerde Dünya 2.liğim var Mısır’da, 2013 yılında İslam Oyunları’nda şampiyonluğum var. 2014 ‘de Ümitler Avrupa 2.’liğim var finalde kaybetmiştim, büyük derecelerim bunlar.

Bu başarıları elde etmek çok zordur. Sen bu başarıları elde etmek için haftada kaç gün çalışıyorsun ve antrenman programın nasıl?

Sürekli Milli Takım Kampı’ndayım. Sabahları fitness yapıyoruz 1,5 saat sürüyor. Saat 16.00’da idmanımız oluyor 2,5 saat sürüyor bu idman da daha çok branşa yönelik çalışıyoruz. Ama bazen Milli takım hocamız sabah akşam branşa yönelik çalıştırabiliyor. Günde toplam 5 saatimi alıyor. Ayrıca gece yatarken bile maçta ne yapsam diye düşünüyorum onlarda mentol antrenman olarak geçiyor. Haftanın her günü antrenman yapıyorum.

Sence kadınlar şiddete karşı tekvando öğrenmeli mi?

Genelde dışarda biri sana saldırsa dövebilir misin diye soru gelir, ama normalde hiç kavga eden bir insan değilim. Bir de kurullarına göre dövüşüyoruz, belki biri bana saldırdığı an vururum ama sonrası gelir mi bilmiyorum. Ama her kadın kendini savunmayı öğrenmeli.

Avrupa Büyükler Tekvando Şampiyonası’nda kolun kırılmıştı yaşadığın bu büyük şansızlık seni olumsuz etkiledi mi?

Aslında iyi bir kura çekmiştim. Sürekli yendiğim rakibim çıkmıştı. Ama kız biraz sertti birde teknikler biraz odunsu(gülüyor). Ben blok aldım bloğumu yumruk şekilde almam gerekirken elim açık şekilde almışım tekme oraya geldi ve kemiğim çıktı, elim kırıldı. Sonra ister istemez aklım oraya kaysa da dövüşmeye devam ettim. O sıra da hakem durdurdu gibi oldu maçı bende kafamı eğmiştim öyle gitti yoksa öndeydim. İngiltere’deydik oradaki organizasyon biraz kötüydü galiba çünkü baya beklettiler zaten ağrıdan duramıyordum. Hastaneye gittik sonra burada olduğu gibi acil yoktu baya bir sıra beklemiştim.

Çok önemli başarılara imza attın. Bu başarıların ardından çevrenden nasıl bir tepki aldın?

İlk derecem Dünya 3.lüğüydü kimse benden böyle büyük bir derece beklemiyordu açıkçası bende beklemiyordum yaşım küçüktü. Orda derece yapınca kimisi,16 yaşında ilk defa böyle bir şey oluyor diye desteklediler, baya bir ünlü oldum. Bir kısmından, şans eseri oldu diye yorumlar geldi.

Konya’da tekvandoya verilen desteği yeterli görüyor musun?

Kendi belediyem gayet güzel destek oluyor. Büyük şehirlerde imkânlar Konya’dakine göre daha iyi oluyor. Tekvando sporu bir futbol kadar bilindik değil bu şartlara da boyun eğiyoruz

Hangi ülkelerde yarıştın? Seni en çok etkileyen ülke hangisi oldu?

İspanya, Kore, Almanya, Çin, Rusya Avusturya, bu zamana kadar bir sürü ülkeye gittim ama en çok Kore’yi sevdim galiba derece yapmamdan kaynaklı bir de insanları çok sıcakkanlı. Fransa’ya gittim Eiffel Kulesi çok güzeldi.

Spor hayatındaki başarın tartışılmaz aynı başarıyı okul hayatında da sergiliyor musun?

Besyoda okuyorum. Lise de Anadolu lisesinde okudum çalışkandım. Kamplar aşırı derecede artmaya başladı, besyoda da derslerim iyi kötü değil ama okula fazla gidemiyorum.

Karşılaşmalarında unutamadığın bir anın oldu mu?

Tabii ki oldu. Türk tekvandocu bir abla vardı, bu ablanın gazetede röportajını gördüm o zaman küçüktüm annem sana ne kadar çok benziyor diye getirmişti. Ben o gazeteyi saklıyordum bir hayranlık oluşmuştu. Bir gün Türkiye Şampiyonası’na gittim, Türkiye Şampiyonası’nda o ablanın ismi anons edildi tanımıyordum kendisini meğer biz aynı kiloda yarışıyormuşuz. Seçmelere gireceğiz tartı günümüz var maçtan bir gün önce, oturuyorduk o abla, Dürdane var ama o daha küçük çocuk dedi bende duydum sinirlendim ama bir şey demedim. Öbür gün Allah’ın işi maça çıktık sonra ben ablayı çok rahat bir şekilde yendim. Beni çok etkilemişti gazetenin haberini sakladığım ablayla maça çıkmak.

En büyük hedefin nedir? Seni bir gün Dünya Şampiyonu olarak görebilecek miyiz?

İnşallah. 1 hafta sonra Dünya Şampiyonası var. Dünya Şampiyonu olursam Olimpiyatlara gitme hakkı kazanıyorum. Hedefim Olimpiyatlara gitmek, olimpiyat şampiyonu olmak.