GEÇİLMEZ Kİ YOLLARIN ÇANAKKALE

Songül Karaman

Dur yolcu! Besmelesiz

Basma sakın

Toprağımın bağrına

Yiğit askerler yatar

Doymamış baharına

Seyit Onbaşı tekbir getirir hâlâ

Geçilmez ki yolların Çanakkale

 

On sekiz mart günü

Değişti mi kaderin

Onbeşinde askerlerle

Coştu vatan seferin

Ana, kardeş, çocuk

Dualarda hep yerin

Geçilmez ki yolların Çanakkale

 

Komşu oldular hepsi

Sevgili peygambere

Kokuları eş oldu

Sanki miski-anbere

Haktan Şehâdet yazılmış

Ezelden kadere

Geçilmez ki yolların Çanakkale

 

Anası kına sürmüş

Yetiminin başına

Nice Hasan'lar düştü

Vatanın telaşına

Unutur muyuz sizi

Kanı Al Bayrağımda

Geçilmez ki yolların Çanakkale

 

Ne yiğitler vardı

Dönemedi bir daha

Ruhları bekler durur

Cennet-i Âlâ da

Vatan sağ olsun diye

Seslenirler hâlâ

Geçilmez ki yolların Çanakkale

 

Adına ağıtlar

Türküler de yakıldı

Bütün düşmanlar

Hepten nasıl yıkıldı

Tarihe ismin

Besmeleyle kazındı

Geçilmez ki yolların Çanakkale

 

Şehitler abidesi

Dünyaya selâm verir

Albayrağın gölgesinde

Şehitlerim dinlenir

Milletçe her zaman

Dualar gönderilir

Geçilmez ki yolların Çanakkale

 

Cennetten bir köşesin

Sanki vatanımda

Şehitlerden emanetsin

Yaşarsın canımızda

Dillerden de hiç düşmezsin

Asırlar olsa da

Geçilmez ki yolların Çanakkale

İlk yorum yazan siz olun
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,çok uzun ve ilgili içerikle alakasız,
Türkçe karakter kullanılmayan yorumlar onaylanmamaktadır.