NERDE KALMIŞTIK?

Maç bitti. Böylesine puan ya da puanlara ihtiyacımızın olduğu haftalarda bir üç puanı daha göz göre göre harcadık. Maçın hemen ardından sıcağı sıcağına ne yazılır bilmiyorum ama üzgünüm. Benim gibi birçok taraftar üzgün. Geçtiğimiz sezon kısmet olmuştu, Bursa’da takımımıza destek vermiştim. Maalesef o gün orda iki farkla yenilsek de rövanşta, kendi saha ve seyircimiz önünde aynı skorla bizde Bursa’yı yenmiştik. Fakat bu sezon Bursa’ya her iki maçı da verdik. Ligin ilk yarısında, on binlerce taraftarın önünde silik bir futbol oyun anlayışıyla Bursa’dan üç tane gol yedik ve yenildik. Şimdi de ilk yarısında hiç varlık gösteremediğimiz maçı yine kaybettik. Olacak, olsun. Olmamalı ama olsun. Bursa deplasmanı zordur. Otuz beş bin taraftarın baskı oluşturduğu, tabiri caizse avazının çıktığı kadar tezahürat ederek takımlarına destek olduğu saha da hele ki camiamızın üzerinde düştü, düşecek gibi böylesine bir baskı varken o sahadan puan ya da puanlar almak kolay değildi. Bu mağlubiyetle Bursa’nın ligde kalmasını sağlamış olsak da her şey bitmiş değil, alt tarafı karıştırabilecek bir üç maçlık serimiz var. Üzülecek, hayıflanacak, kızacak zaman değil; aksine daha da kenetlenmemiz lazım. Gün ayrışma değil, birlik olma günüdür. Ligin ilk yarısında Malatya’dan bir puan, ligin ikinci yarısında ise Osmanlı ve Antalyaspor deplasmanlarından yine bir puan alırken sadece Alanya deplasmanından üç puanla döndük. Yani deplasmanlardan sadece altı puan toplayabildik. Ve şuan iki deplasman maçımız daha var. Deplasman grafiğimiz çok kötü olsa da ortada beş maçtır gol yemeyen bir takım da var. Sergen Yalçın’ın ligde bu takımla çıktığı ilk müsabaka olan Galatasaray deplasmanından bu yana kalemizde gol görmedik. Bu hafta Bursa’dan gol yediysek, yenildiysek; bunda taraftarın da rolü büyüktü. Lakin şimdi Karabük deplasmanı var. Ligden düşmeyi matematiksel olarak garantilemiş bir Karabük olsa da halen onuruyla, tüm gücünü sahaya yansıtmaya çalışan bir takım var. Elbette üç puan cepte değil ama biz Karabük’ten seve seve üç puan almak zorundayız. Ki hemen ardından evimizde oynayacağımız Göztepe gibi skor anlamında sonuca çabuk giden bir takım var. Aldığımızı varsayarak konuşuyorum ama bu altı puan bizi ligde tutar mı bilinmez fakat sebebini işlemek, hakkını vermek zorundayız. Biz üzüldük ama Gençlerbirliği’ni, Osmanlıspor’u, Akhisar, Alanya, en çok da Antalya ile Bursaspor’u mutlu ettik. Hatta Ankaragücü bile işin içinde olmamasına rağmen sevindi. İşte futbol bu yüzden gariptir, adaletsiz ve sevimsizdir. Neyse ki sevincimizle, üzüntümüzle biz bize yetiyoruz her daim yeteceğiz. Takımını Bursa’da yalnız bırakmayan, cefa çeken, parasından, emeğinden, zamanından veren büyük Konyaspor taraftarı var olsun. Şehrinin takımını tutanlara selam olsun diyerek noktayı koyalım.