Binlerce yıl beklemesi kayanın
Toprak olup, murada ermek için
Her türlü kirini koca dünyanın
Alıp da çiçeğe çevirmek için
Çiçekler ki esmanın gizemiyle
Bin bir güzelliğin haykırışıdır
Yine toprak olmanın özlemiyle
Allaha doğanın yakarışıdır
Kurdu, kuşu, hepsi onda barınır
Topraktan edinir yiyeceğini
Sular bile topraklarda arınır
Toprağa fısıldar diyeceğini
Sayısız marifet almış semadan
Bütün canlıları besleyen toprak
Güzellik sergiler bin bir esmadan
Her yeri çiçekle süsleyen toprak
Ömrü kadim, bin yıllara dayanır
O hep yeni gelin, zaman geçse de
Börtü-böcek cemrelerde uyanır
Aç koymaz onları yaz gecikse de
Şeytan hakir görür kara toprağı
Çiğneniyor diye ayakaltında
Oysa canlıların ana kaynağı
Hiç rakibi var mı saltanatında
İnsanın hamuru, aslı, mayası
Biz Allah’tan gelir, Ona döneriz
Toprak bir vesile, işin doğası
Onda yanar, yine onda söneriz