Bu dünyayı ve zamanı yaşlanınca anladılar
Rüzgâr gibi geçip giden ömürlerine yandılar
Bunları bize de anlatmak için çok çırpındılar
Ömürleri bitti de, bir türlü anlatamadılar.
Son günleri yine de öğütlerle geçti çaresiz
Anılarıyla baş başa yalnız, güçsüz ve sessiz
Mutlu bir ömür sürmeyi beklemişlerdi, çilesiz
Ama asla bir günleri geçmedi gamsız, kedersiz
Hepsi birer birer göçüp gittikçe bu dünyadan
İçimizde buruk acıları kaldı o rüyadan
Sanki yeni yaşanmış gibi sıcak hatıralardan
Uzak birer hayal oldu şimdi, aklımızda kalan
Sonunda biz de yaşlandık, geçen yılları aradık
Baktıkça maziye her an, neler neler hatırladık
Ama eyvah ki, bu hayatı biz de anlatamadık
Meğer yaşadıkça anlaşılırmış, şimdi anladık