Yardımın ırkı olmaz

İyilik, yardım paylaştıkça çoğalır ve yerini bulur. Ne kadar ufak da olsa yapacağınız yardım, el ele verdikçe birilerinin ihtiyacını görür ve iyilik çığ gibi katlanarak büyür. İşte bu uğurda yola çıkan Hayatı Paylaşanlar Derneği, ihtiyacı olan ailelere kol kanat gererek, o ailelerin yaşamlarını kolay hale getirmeye çalışıyorlar. Gönüllülerden oluşan bu dernek de herkes bir işin ucundan tutuyor ve ortaya bir döngü haline gelen iyilik ve yardım mekanizması çıkıyor. Paylaşmanın ne demek olduğunu çok iyi anlatan bu derneğin İkinci Başkanı Sabri Büyükdemir ile hayatı paylaşmanın ne demek olduğunu ve dernek faaliyetlerini konuştuk.

Hayatı Paylaşanlar Derneği fikri nasıl ortaya çıktı?

Bu derneğin temellerini yaklaşık 2 sene önce ufak tefek eşya yardımı yaparak başladık. Daha öncesinde dernek başkanımız Şahin Akkaş ile asgari ücret ile geçinmeye çalışan ailelerin çocukları için her çocuğa bir bisiklet yardımı yapıyorduk. Bisiklet yardımını yaparken ailelerin evlerinde eşya olmadığını, çok zor durumda olduklarını gördük. Biz de bu aileler için ne yapabiliriz diye düşünerek bu yola açıktık. Sosyal medya üzerinden de derneği duyurunca bu iş büyümeye başladı. Şuanda derneğimizde gönüllü olarak rol alan kişi sayısı 60’ı buldu. Derneğimizde bulunan üyeler çok farklı meslek gruplarında yer alıyor.

Yardımları nasıl yapıyorsunuz? Neler kapsıyor bu yardımları?

Genellikle ikinci el eşya yardımı yapıyoruz. Sadece başına sokabilecek bir ev bulmuş ama devamını getiremeyip de eşya döşeyememiş ailelere gidiyoruz. Özellikle Suriyeli aileler sadece bavulunu alıp geliyorlar, ellerinde olan tüm parayı da kiraya verince eve eşya alamıyorlar. Biz de toparlayabildiğimiz kadar eşya alıp, bu insanlara ulaştırıyoruz.

Adres tespitlerini nasıl yapıyorsunuz? Kişilerin yardıma ihtiyacı olup olmadığından nasıl emin oluyorsunuz?

Yardım yapmaya gittiğimiz yerlere bizler telefonlarımızı bırakıyoruz. Oradan yardıma ihtiyacı olan kişiler bizlere ulaşıyor. Ya da sosyal medya üzerinden bize ulaşıyorlar. Bize ulaşan herkese yardım ediyoruz. Gerçekten yardıma ihtiyacı olup olmadığını da adres tespiti yaparak anlıyoruz. Kişilerin evlerine gidiyoruz, odalarına eğer varsa buzdolaplarının içine kadar bakıyoruz. Gerçekten yardıma ihtiyaçları varsa yardımlarımızı ulaştırıyoruz. Çünkü insanlar bize güvenerek yardım ediyorlar ve bu yardımlarının da doğru yere gitmesini istiyor. Biz de bu vebali en doğru şekilde ulaştırmaya çalışıyoruz.

Yardım etme noktasında vatandaşların tutumu nasıl?

Gerçekten Konyalılar bu konuda çok hassaslar. Ellerinden gelen tüm yardımı yapmaya çalışıyorlar. Bizler belediye, devlet yardım etsin diyoruz ama Türkiye’de yaşayan her ferde de yardım etme görevi düşüyor. Sonuçta komşusu açken tok yatan bizden değildir. Bu nedenle el ele tutup, gücümüzün yettiği kadar yardım etmeliyiz. Bu noktada da güzel dönüşler alıyoruz.

Yardım ettiğiniz ailelerle bağınız ne kadar sürüyor?

Eğer yardım yapılan ailenin başında para kazanacak birisi varsa o evin eşyalarını tamamlayıp bir aylık gıda yardımını yaptıktan sonra ziyaret amaçlı gidip geliyoruz. Ama yetim aile dediğimiz, başında çalışacak kimse yoksa ailenin yardımlarımızı her ay devam ettiriyoruz. Yetim aileleri gücümüzün yettiği kadar desteklemeye devam ediyoruz.

Dernek içinde İş bölümü nasıl yapılıyor?

Gönüllülük esasına bağlı iş bölümü yapıyoruz. Hemşire üyemiz ailelerin sağlık taramasını yapıyor, Öğretmenler çocuklar üzerinde daha etkili yardım yapabiliyor. Ya da gücü kuvveti yerinde olan üyelerimiz evlere gece eşya taşıyor. Bir diğer üyemizin hiç vakti yoksa hesaba para yatırıyor. Zaten burada önemli olan yardımın yapılması ve bir işin ucundan tutulması.

Şuana kadar kaç aileye yardımda bulundunuz?

400 civarında eve bir evde ne olması gerekiyorsa o kadar eşya dizdik. Şuana kadar 800 bin TL’lik bir yardımda bulunduk.

400 civarı ev gerçekten çok yüksek bir rakam. Bu ailelerin içerisinden sizi en etkileyen hikaye hangisi oldu?

Her gittiğimiz evin ayrı bir dramı ve hayat hikayesi var. Bunların hepsinden çok etkileniyoruz. Bundan yaklaşık 5 ay önce İhsaniye Mahallesi’nde bir eve gittim ve çok etkilendim. O aileye tespite gittim. 5 katlı bir apartmanın bodrum katında yaşamaya çalışan 3 aile ile karşılaştım. Apartmandan girdim, bodrum katına doğru indim ama kapıya ulaşmam çok kolay olmadı. Çünkü kapının önüne lağım suyu taşmış ve gölete dönmüştü. Aile kapıya ulaşabilmek için oraya bir taş koymuş ve öyle girmeye çalışıyordu içeriye. Gerçekten bu evin içinde insan yaşıyor mu diye düşündüm. İçeri girince 10’u çocuk 17 kişi yaşıyor ve evde tek bir eşya bile yok. Hemen anında ne bulduysam o eve getirdim ve elimden geldiği kadar yardım götürdüm. Ertesi gün çalışmalara başladık ve o aileyi başka eve yerleştirdik.

Ailelere yardım yaptıktan sonra neler hissediyorsunuz?

Aile tespitine gidince ailenin eşyasının gıdasının olmadığını görüyorsun ve bunları görünce eve gidip yatamıyorsun. Çünkü o insanlar o haldeyken rahat yatıyorsan zaten insanlık ölmüş demektir. Bu nedenle hemen o esnada ne yapabilirsek yardımı yapıyoruz geri kalanını da ertesi gün hallediyoruz. Yardımı yaptıktan sonra gerçekten rahat bir şekilde yatabiliyoruz yatağımıza. Zaten biz dibinde yaşıyoruz bun insanların. Bu insanlara yardım etmeliyiz ki, çocukları da iyi insan olarak ileride bizim karşımıza çıksınlar. O nedenle iyi insan yetiştirmek için, iyiliği devretmek için taşın altına elimizi hepimiz koymalıyız.

Dernek olarak yaptığınız diğer faaliyetlerden bahseder misiniz?

Dernek olarak kimsesiz çocuklara, Suriyeli çocuklara yönelik birçok yemek programı düzenliyoruz. Bunun dışında birçok sosyal sorumluluk projesine de imza atıyoruz. Yine dernek olarak yemek programlarımız bulunuyor. Yemek yardımı yapmak isteyen aileler, evlerinde yemeklerini pişiriyorlar o akşam yardıma ihtiyacı olan bir aile ile hep beraber yemek yiyorlar. Böylece insanlarımız da kaynaşmış oluyor. Yardımı Türk, Kürt, Afgan, Suriyeli hiçbir fark gözetmeden ihtiyacı olan herkese yapıyoruz. Çünkü yardımın ırkı, dili olmaz.  (Derya Demir)