Emenike: Aykut Kocaman'la Baba Oğul Gibiyiz

Süper Lig'de şampiyonluk ipini göğüsleyen Fenerbahçe'nin Nijeryalı golcüsü Emenike, fanatik gazetesine açıklamalarda bulundu."Aykut Kocaman'la baba oğul gibiydik" diyen Nijeryalı golcü "Benim kalbimde Aykut Kocaman’ın yeri her zaman ayrıdır." dedi.İşte Emenike'nin çok özel açıklamaları...Santrforlar bencil olur’ denir. Emenike için de zaman zaman böyle yorumlar yapılıyor. Fakat bakıyoruz istatistiklere; 12 gol, 6 asisti var. Üstelik onunla birlikte hücum hattında oynayan Sow’un 14 gol-2 asist, Webo’nun 9 gol-2 asist, Kuyt’ın da 10 gol-8 asisti var. Bu çerçevede Fenerbahçe’nin hücum hattını nasıl değerlendirir?Fenerbahçe’ye gelmeden önce de izliyordum bu oyuncuları. Kesinlikle, böyle bir hücum hattıyla oynamak benim için büyük mutluluk verici. Moskova’dayken uzaktan takip ettiğim insanlarla beraberim şu an. Böyle golcülerle, böyle futbolcularla, böyle insanlarla birlikte olmak çok güzel. Saha içine gelince... Bizim için pozisyonun gol olması önemli, kimin attığı değil... Çünkügol atarsak hep birlikte kazanıyoruz.

"ÖLÜM DAKİKALARIYDI, AĞLADIM"

Ligin ilk yarısına dönelim; Erciyes maçına... 90+5’te attın golünü, Fenerbahçe kazandı, sen gözyaşlarına boğuldun. Gelelim ikinci yarıya... Sow üst üste birkaç gol kaçırdı, oyundan çıkarken ağladı. Sonuçta profesyonel futbolcularsınız. Bu duygusallığın nedeni nedir? Aidiyet duygusu mu?Benim attığım golden bahsedecek olursak... Erciyes maçında artık ‘ölüm dakikaları’ydı. Kuyt ortaladı, ben kafayı vurdum ve gol oldu. Hakem maçı bitirmek üzereyken üç puanı almıştık. Bu forma altındaki ilk golümdü ve bu golle kazanmıştık. Orada duygularıma hakim olamadım ve ağlamaya başladım. Bu, kesinlikle aidiyet duygusu...

"O BABAM, BEN ONUN OĞLUYUM"

Spartak Moskova formasıyla Kadıköy’e geldiğin zaman Aykut Kocaman’ın elini öpmüştün. Bu, bize ait olan bir kültür ve şaşırtmıştın bizi... Neden bunu yapmaya ihtiyaç duydun?

Benim bir başka duygusal anılarımdan biri de budur. O dönem Spartak’ın oyuncusuydum ve kuralar çekildiğinde bir de baktık ki, Fenerbahçe ile eşleşmiştik. Bütün takım arkadaşlarım yanıma koşarak geldi ve bana ne hissettiğimi sordular. Fenerbahçe’ye ilk transferimde de, maalesef Spartak Moskova’ya giderken de, hep yanımda Aykut Kocaman vardı. Kesinlikle gitmemi istemiyordu, fakat o günkü şartlar maalesef beni buna mecbur bıraktı. Aykut Kocaman sürekli konuştu benimle... Üzülmemem gerektiğini söyledi, Bir Gün Mutlaka Fenerbahçe’ye geri döneceğimi söyledi. İşin doğrusu, geri dönüşümde de büyük katkısı oldu. Onunla aramızda bir ‘babaoğul’ ilişkisi var. Benim kalbimde Aykut Kocaman’ın yeri her zaman ayrıdır.