Kahraman İnşaatı Ali Onur Kahraman’la konuştuk.

Çiğdem Kurut'un Röportajı

Kalıpçılıktan üretime

Kahraman İnşaat faaliyetlerine ne zaman başladı?   

Kuruluşu 1990 yılında dedem Ali Tahir Kahraman tarafından gerçekleştirildi, Babam devam ettirdi. Şimdi de sıra bizde. Aynı zamanda Selçuk Üniversitesi’nde işletme okuyorum. Okul ve işi bir arada yürütüyorum.

Üç kuşak bir arada çalışmanın zorlukları var mı?

İnşaat zaten zor bir sektör. Yoğun takip gerektiriyor. 3. Kuşak birlikteyiz. Hepimizin ayrı görevleri var. Dedemin asıl mesleği kalıpçılık. Kimi kaba inşaata bakıyor, kimi ince, resmi işlere. Bana da inşaatın takibi düştü. İnşaatları takip ediyorum. Üç neslin bir arada gitmesinin yararını görüyoruz. Dedemin zamanında yokluk çokmuş. Onun bizi frenlemesi, babamın açık görüşlülüğü, fikirleri, benim de dinamizmimle güzel projelere imza atıyoruz.

Dedeniz kalıpçılıktan geldiğine göre inşaatlarda titiz denetimi söz konusu mu?

Babam da inşaat kalıpçısı. 1990’de müteahhitliğe adım atmışlar. Kalıp işi inşaatın en temel noktası. Duvar da kalıptan düzgün çıkar. Her şey kalıba bağlı. Bunu bildikten sonra zaten gerisi geliyor. 1990’da bu işi yapan çok az kişi vardı. Bunlardan biri de benim dedemdi. Aktif olarak 4 yıldır ben de bu işin içindeyim. Liseden mezun olur olmaz işe başladım. Bana da çok yararı oldu. Bu işin tozunu yutmadan gerçekten anlamak mümkün değil. 200’den fazla alt sektörün ürettiği mal ve hizmete talep yaratan lokomotif bir sektör. Bunun da incelikleri çok fazla. 200 üzerindeki kalemi buluşturup ortaya bir yuva koymak zor.İnşaat işçiliği de alın teriyle kazandıran bir iş. Özellikle yazın güneşin altında, kışın soğuktasınız. Helal kazancın büyük bir örneği.

Dedenizden öğrendiğiniz iş prensiplerinin başında ne geliyor?

Dedemin en önemsediği şey; sabah 7’de ustadan önce işyerinde olmak.  Bir de iş takibini yaparken sorunun görüldüğü yerde çözülmesi, sonraya bırakılmaması. İlk zamanlar bunların önemini kavrayamasam da sonradan ne demek olduğunu çok iyi anladım.

Projelerinizde yoğunluk konutta mı?

Şu anda anladığımız iş konut. 90’dan beri hep ev imal ettik. Ama bir sanayi sitesi projemiz var. Bu proje için gerekli çalışmaları yapıyoruz. Baba bayrağı belli bir noktaya getirmiş. Bu bayrağı alıp ileriye götürmezsek bu zararımızadır.

Sektördeki hızlı gelişmeyi nasıl değerlendiriyorsunuz?

2010 yılından sonra inşaat artmaya başladı. Konya’da aşırı derecede müteahhitler de türedi. İşi bilen de bilmeyen de inşaat yapmaya başladı. Bunun bir balon etkisi yaratmaması için biz kendimizi frenledik. Konya’da durumu kötüleşen, batan inşaat firmaları da oldu. Dedemizin başta olması, babamın öngörülü olmasıyla doğru adım atmayı bildik. Konya’da çok karşılaştığımız bir sorun daha var. Sat yap. Arsa sahipleri ile bir şekilde anlaşılıyor. Hatta daire fiyatlarının pahalanmasının nedeni de bu sistem. Yüzde 30 verilmeyecek yerde arsa sahibine yüzde 50 veriliyor. Müteahhit de daire fiyatlarına zaman yapıyor. Konya’da öz sermayesiyle iş yapan firmalar bir elin parmağını geçmeyecek kadar az. “Ayağını yorganına göre uzatacaksın” diye atasözümüz var ama müteahhitler yorgandan çıktı. Biz öz sermayemizle çalışan bir firmayız. Eksisini görmedik.

Sayıları hızla çoğalan nitelikli siteler hakkında ne düşünüyorsunuz?

Nitelikli sitelere talep fazla olsa da öyle projelerden kaçan da çok var. Az daireli bir apartman ya da küçük site isteyenler de mevcut. Büyük sitelerin büyük problemi olabiliyor. Kira öder gibi aidat ödenen siteler çok. Biz arsanın durumuna göre proje üretiyoruz. Projelerimiz arasında nitelikli siteler de varsite de var, apartman da. Evlerdeki donanımlarda artık standartlar belirlendi. En lüks daire ile orta sınıf bir dairenin maliyeti arasında 15, 20 bin lira fark olur. Dairelerin çoğu standart hale geliyor. Duvar kağıdı, ankastre gibi. Öne çıkan özellik işçilik. Müşteri artık dairede duvar kağıdı var mı diye bakmıyor. Hepsinde var. İşçilikte hangisi güven veriyorsa ondan alıyor. Kalite ve işçilik öne çıkıyor. Dairenin ömrünü belirleyen işçiliktir. Özellikle sıhhi tesisat işçiliği.  Sıhhi tesisat işçiliği ne kadar iyi olursa binanın ömrü de o kadar uzun olur.

Sektörle ilgili sorunlarınız ne?

Sektörde başımızı ağrıtan problemler var. Arsa sahipleriyle ciddi sorunlar yaşanıyor. Müteahhitlerin değerinin üzerinde pay vermesi işi zorlaştırdı. Yüzde 20, 25’le arsalar değerlendirilirken bu oranlar yüzde 50’lere çıktı. Daire fiyatlarının tüketiciye yansımasına neden olmaya başladı. Bu dönemde bizim maliyetlerimiz de arttı. Malzeme fiyatları yükseldi. Arsanın dengesiz yükselmesi daire fiyatlarına yansıdı. Önceden Konya’da 150, 160 bin liraya 3 artı 1 daire rahatlıkla bulunabilirken şimdi oturulabilir bir daire minimum 200 bin liraya çıktı. İşçilikte kalifiye eleman en büyük sıkıntılarımızdan biri. İşlerin aksamasına da yol açıyor.

Askon’da da görevlisiniz. Buradaki çalışmalarınızdan bahseder misiniz?

Genç Askon ARGE birim başkanıyım. Sanayi ve teknik okullardaki gençlere yönelik projelerimiz var. Bir de sanayide önemli firma sahipleriyle gençleri buluşturuyoruz. Onlara ışık tecrübe aktarıyoruz. Gençlerin önünü açıyor.  Askon özellikle gençler için de örnek çalışmalara imza atıyor. Biz de bu çalışmaların içerisinde yer almaktan mutluluk duyuyoruz.