Güncel hayatımızda sürekli kullandığımız fakat bir türlü başaramadığımız önemli bir sihirli kelimedir. Empati dediğimiz zaman hemen hemen herkes şöyle demektedir. Başkasının yerine kendini koymaktır. Aslında yanlış değil ama çok eksik kalmaktadır. Çünkü herkes kendini başkası gibi düşündüğünü söyler ama aslında tekrar kendi düşüncesi veya başkası hiç önemli olmamaktadır.

 Empati, bir kişinin kendisini karşısındaki kişinin yerine koyarak olaylara onun bakış açısıyla bakması, o kişinin duygularını ve düşüncelerini doğru olarak anlaması, hissetmesi ve bu durumu ona iletmesi sürecidir. Empatide başarılı olunmamasında işte yukarda ki empati kavramının açıklamasındaki derinliklerinde çok açıktır.

 Herkes empatiyi kendini başkasının yerine koymak diye bilmektedir. Hâlbuki eksik bir bilgidir. Her yerde olduğu gibi siyasette herkes kendini başkasını yerine koyuyor ama hiçbir şey değişmiyor. Empatinin etkin olabilmesi için ben sizlere şöyle bir yukarda ki kavramı aşama aşama olması gerektiğini ve sadece başkasının yerine kendini koymanın empatinin birinci aşaması olduğunu belirteyim Empatiyi aşama aşama şöyle sıralayalım.

1.aşama; kişinin kendisini başkasının yerine koyması. İlk olarak demek ki başkasının yerine kendimizi koyacağız. Ama empati işi bitmiyor aksine daha yeni süreci başlatmış oluyorsunuz.

2.aşama; olaylara onun bakış açısıyla bakmaktır. İşte can alıcı noktalarından biri burasıdır. Efendim ben empati yapıyorum diyenler buraya dikkat etsin çünkü olaylara karşımızdakinin değil kendi bakış açımızla hala değerlendiriyoruz. İlişkilerdeki kopukluğun çoğu sebebi burasıdır.

3.aşama; Duygu ve düşünceleri doğru anlamak gerekir. Kendini onun yerine koyduktan sonra onun bakış açısıyla baktık yetmiyor birde onu doğru anlamak doğru yorumlamak önemlidir.

4.aşama, ona iletmek gerekir. Anlamak ve anlaşılmak önemlidir. Sizin sadece bunu yapmanız yeterli değil demek ki son aşama olarak bunu ona anlatırsanız süreci tamamlamış olursunuz. Konuşmanız veya bir bakışınız gibi bütün iletişim kanallarıyla bunu gerçekleştirebilirsiniz.

Bu dört aşamayı birlikte düşünürseniz empatik iletişimi sağlamış olursunuz. Empati kurmak zor gibi görünse de zaman bunun çok kısa sürede başarırsınız. Sosyal ve siyasi yaşamınızda sizlere çok katkı sağlayacaktır.  Güzel bir Nasrettin hoca hikâyesi burada söylenebilinir. Nasrettin Hoca bir gün eşeğinden düşer ve acıyla kıvranır. Başına toplananlar “Hemen bir doktor çağırın…” diye bağrışırken, Hoca, “Bana doktor değil, eşekten düşmüş birini bulun...” diye bağırır.

 Empatiye o kadar çok ihtiyacımız vardır ki çünkü günlük hayatımızda birbirimize ve çevremizdeki insanlara karşı duyarlılık, hoşgörü ve yardımlaşma gibi değerlerden gittikçe uzaklaşmış olmamız önemli bir sorun! Ayrıca siyasette, işyerinde, sokakta bilerek veya bilmeyerek, arkadaşımıza, kardeşimize, çalışanımıza, eşimize ve diğer insanlara karşı acımasız, alaycı, kırıcı söz ve davranışlarda bulunabiliyoruz.

        Empatiyi iyi anlarsak sempatik oluruz yoksa antipatik bir kişiliğe sahip oluruz.