Kutlu doğum haftasına girdik. Geçen yıl Mevlid Kandili’nde Süleyman Çelebi hazretlerinin Mevlid Şiirini yeniden okudum. Her okuduğumda etkilenirim.

Rahmetli dedem ilahi olarak Elazığ İzzet Paşa Camii heyetinde her mevlid kandilinde güzel sesi ile okur, ben de zevk ile dinlerdim. Öyle güzel yazmış Süleyman Çelebi, duyduğu sevgi, bağlılık, samimiyet her mısrada belli oluyor.

Aldım elime kalemi ben de bir şeyler yazayım dedim… Olmadı. Bir türlü giriş yapamadım. Biliyordum O (SAV)’na şiir yazmanın öyle kolay olmadığını ve aşağıdaki dizelerle halimi anlattım.

“ AŞIKINIM…

Kalemim yazamıyor en güzel cümleleri,

Aklım veremiyor bilemiyor ki neyi?

Diyeceğini ki dil söyleyebilsin.

Diyemiyor dil,.. Bilemiyor, yanıyor!

Gönül yanmış hayaline arzuna.

Bir rüyacık görün: Ömür der ki yaşadım,

Varsam huzuruna değsem tenine,

Patlar hücrelerim, kolum kanadım.

Nebiler nebisi son muradımsın,

Aşıkınım, aşıkım gel imdadımsın,

Rüyamsın hülyamsın derde dermansın,

Değsin gözüm Nuruna, daha bakmasın…

Yarsin, habipsin, tabibsin,

Salavatsın, duasın, muratsın,

Kulsun, kullar kulusun,

Umutsun, ümitsin, sensin ah sensin…

Bilseler, bir bilseler kimin kimisin…

Bizimsin, ümmetininsin, insanlığınsın,

Dünyanınsın, evreninsin, arşın göğünsün,

Ahirinsin, evvelinsin,  şimdininsin,

Hepsininsin, hiçbirinin hepisin,

Sensin ah sensin.”

Kutlu Doğum Haftası’nı; Efendimiz (SAV) in hayatını, Kur’an-ı Kerim’i, hadisleri okumak, sünneti anlamak, daha çok anmak adına en iyi şekilde değerlendirelim. Bize en güzel örnek Nebiler Nebisi Hz. Muhammed Mustafa (SAV) ya layık bir ümmet olmak duası ile.

Saygı ve selamlar.