Dualarla yürüdük, çıktık Ulu Cami’den

Ferman yüce makamın, bilgi Tol Medreseden

Ermenek er mekânı, er meydanı cepheler

Sefer emri geldikçe, koştu nice yiğitler

Hey koca Karaman Bey, düşmanların kâbusu

Mehmet Bey istemese Osmanlı olur mu y d u

Yumru Tepe, Bal kusan, Kütahya, Bosna derken

Sanki hiç yorulmadık, batıya ilerlerken

Tekbirlerle süsledik, söylerken marşımızı

Balkanlarda suladık, yorgun atlarımızı

Fermanını götürdük, Gönüller Sultanının

Gönüllerine yazdık nasibi olanların

Dersini verdi tarih sahte kahramanların

Kendi halkını ezen, zorba voyvodaların

Tarih Ermenek dedi, Karaman, Konya dedi

Tekbir seslerimizle bütün dünya inledi  

Fetih ayetleriyle yürüdük Kosova’ya

Bizi Allah götürdü Malazgirt’ten Tuna’ya

Doğrul artık yerinden kahraman memleketim

Kendine gel ve atıl, korkma, gelecek bizim.