7 Haziran’da gerçekleştirilecek seçimler için partilerin propaganda çalışmaları tüm hızıyla sürüyor. Önceki seçimlerde yapılan centilmenlik anlaşmalarıyla bayrak asma vb. konularda partiler en azından Konya’da halkın daha rahat etmesini sağlayacak, seçim çalışmalarının tahmin edilmeyen yan etkilerinden çevreyi ve vatandaşları koruyan bazı önlemler almışlardı.

Ancak bu seçim döneminde böyle bir anlaşmanın vuku bulmadığını görüyoruz.

Önceki dönemlerde sadece seçim bürolarına bayrak asan partiler artık her cadde ve sokağı gereksiz yere bayrak ve afişlerle donatıyor.

Bunun oluşturduğu çevre ve görüntü kirliliği, bu tür propagandayla etkili olmak isteyen partilerin amaçlarının gerçekleşmesinin önündeki en önemli engel bana kalırsa. Yani ‘astarı yüzünden pahalı’ bir vaziyetle karşı karşıya partiler.

Bir de elbette sokak sokak, cadde cadde gezen seçim araçları var.

Onların bangır bangır yükselen seçim müzikleri…

Vatandaşların hastası mı var, bir rahatsızlığı mı?

Bunu umursadıklarını hiç sanmıyorum doğrusu.

Siyasal alanlar panayır yerlerine çeviren bu tür uygulamalar ancak partilerin kendi kendilerine gelin güvey olmalarına yarıyor sanırım.

Çünkü bu tür propaganda tekniklerinin artık herhangi bir getirisi ve etkisi kalmamış görünüyor.

Bir de hayal tacirliği yapanlar var.

Diyanet İşleri Başkanlığı gibi anayasal bir kurumu kaldıracağını vaat edenlerden tutun da asgari ücreti 5 bin TL’ye çıkaracağını söyleyen parti liderleri bulunuyor.

Tamam, siyaset bir yerde hayal satma üstüne kurulu bir sanattır.

Tamam, ikna sanatı olan siyaset en olmazlara bile insanları inandırdığınız ölçüde sizin başarılı bulunmanızı sağlar.

Doğru, insanlar gerçekler kadar hayal ettikleriyle de yaşar.

Lakin bütün bunlara karşın, gerçekçi olmanın, Dimyat’a pirince giderken evdeki bulguru kaybetmemenin önemi de büyüktür.

 Ve bunun anlamını en iyi feraseti yüksek Türk halkı bilir.