Bu dünyayı ve zamanı yaşlanınca anladılar

Rüzgâr gibi geçip giden ömürlerine yandılar

Bunları bize de anlatmak için çok çırpındılar 

Ömürleri bitti de, bir türlü anlatamadılar.

Son günleri yine de öğütlerle geçti çaresiz

Anılarıyla baş başa yalnız, güçsüz ve sessiz

Mutlu bir ömür sürmeyi beklemişlerdi, çilesiz

Ama asla bir günleri geçmedi gamsız, kedersiz 

Hepsi birer birer göçüp gittikçe bu dünyadan

İçimizde buruk acıları kaldı o rüyadan    

Sanki yeni yaşanmış gibi sıcak hatıralardan

Uzak birer hayal oldu şimdi, aklımızda kalan

Sonunda biz de yaşlandık, geçen yılları aradık       

Baktıkça maziye her an, neler neler hatırladık    

Ama eyvah ki, bu hayatı biz de anlatamadık                 

Meğer yaşadıkça anlaşılırmış, şimdi anladık