Mahalleydi,

Herkes herkesin gözünün içine bakardı,

Komşusu açken yatılmazdı,

Yatarsa bizden değildi.

Cenazeler bizim cenazemiz,

Düğünler bizim toyumuzdu.

Mahallenin raconu vardı.

Adamlar  vardı,

Kimse yan gözle bakamazdı.

Mahallenin bebelerine/çoluklarına/çocuklarına.

Adamlar adamdı.

Adları yoktu; namları vardı.

Nasıl bir zamandı, harika zamandı.

Adamlar adamdı.

Sözleri yoktu,

Tavırları vardı.

Sırtını dayayacağın, elini uzatacağın, derdini unutacağın,

Mavi bir gök gibi derin,

Siyah bir gece gibi efsunlu,

Bir dağ gibi mağrur,

Mangal gibi yürekleri,

Memleket gibi dertleri olan,

Adamlar vardı.

Adamlar adamdı.

Türküleri vardı, bağrı yanık,

Sevdaları vardı, gözlerinden kara,

Davaları vardı, candan canandan öte,

Her şeyleri adam gibi,

Zaman mı değişti?

Adamlar mı?

Mahalle mi?

Adam gibi adamlar kayboldu.

Hayat çekilmez.

Dostluk görülmez oldu.

Düğünler sessiz,

Cenazeler kimsesiz,

Çocuklar öksüz kaldı.

Şimdi kimse bilmez,

Vardı,

Hayal gibi,

Adam gibi adamlar vardı.

Az zaman, çok zaman, el zaman,

Zaman değil de İNSAN geçti gibi,

Evvela hevesi sonra kendisi,

Biz öldük,

Biz çok daraldık  REİS………………………