CHP’nin demokrasi anlayışı bu olsa gerek.

Herkes ayrı telden çalıyor.

Çok seslilik, elbette güzel bir şey. Farklı düşüncelerin olması fikir dünyasının zenginliğini gösterir. Ama hep beraber konuşunca da ortaya sadece gürültü çıkıyor.

CHP’nin ki, tam da bu. Kuru gürültü.

“Türkiye’nin Suriye’de ne işi var” dediklerine bakmayın. Aslında onlar da Türkiye’nin Suriye’de ne işinin olduğunu çok iyi biliyorlar. Hatta her halükarda olması gerektiğinin de farkındalar.

Hatta iktidarda olsalar onlar da Suriye’ye müdahale ederlerdi büyük bir ihtimalle.

Onların en büyük korkusu şu anda iktidarda AK Parti’nin olması ve elde edilecek başarının AK Parti’ye yansıması.

Keşke başarısız olsalar da halkın gözünden düşseler.

Onlar bunu istiyor.

Zaten onun için de “başarı hükümetin değil, Türk Silahlı Kuvvetlerinin başarısıdır” diyorlar.

Hükümet kanadından başarıyı sahiplenmek gibi bir davranış gözlenmezken, durup dururken bu konuyu gündeme getirmek  ne anlama gelmektedir acaba?

Daha önce düşüncelerini açıkça ortaya koymuşlardı:

Dünyanın en güzel işini de yapsanız sizi asla alkışlamayacağız.

CHP ne zaman husumetle, muhalefet etmeyi birbirinden ayırırsa halk CHP’ye inanmaya ve güvenmeye başlayacak. 

Peki mevcut oy verenler inanmıyor mu, güvenmiyor mu?

Kemikleşmiş yüzde 25’lik potansiyelin böyle bir derdi yok. Onlar her durumda da CHP’ye oy verecekler. Ancak diğer partilere oy verenlerin CHP’ye oy vermesi için bir sebep olmalıdır. Bir gerekçe olmalıdır. Şu ana kadar bu gerçekleşmiş değildir.

CHP’de bir panik havasının olduğunu sizler de fark ediyorsunuzdur.

Sürekli olarak saldırıyorlar. Hakaret ediyorlar. Hatta sinkaflı konuşuyorlar. O nedenle televizyonlarda sinkaf yerine “bip bip” sesleri duyuyoruz.

Gerçek Atatürkçüler, Atatürk’ün partisini bu hallere düşürenlerden hesap sormalıdır.

Teröristlerle kol kola girenlere halk teveccüh göstermeyecektir.

Ne kadar ekmek, o kadar köfte.