Hiç kimse, işin bu kadar kolay olacağını hesap etmemiştir.

Meğerse hepi topu bir hokus pokusluk işmiş.

Şimdi “ben neden düşünemedim” diye hayıflanıyorum. Kendime kızıyorum.

Amiyane tabirle, tak fişi bitir işi. Yani bu kadar basit.

İtiraf edin sizler de düşünemediniz.

Neden bahsediyorum?

Rozetten.

Muharrem İnce’nin rozetinden bahsediyorum canım, anlasanıza.

Ne demişti Kılıçdaroğlu: “Parti Genel Başkanları siyasi kişiliğe sahip olduklarından tarafsızlıklarını koruyamazlar. Bu nedenle ben aday olmuyorum.”

CHP’nin adayı tarafsız olacak. Herkesi kucaklayacak. Ekonomiyi çok iyi bilecek.  Haa! Bir de kavgacı olmayacak. Ayrıca Özgür Özel’in kriterine göre de Erdoğan’ı çıldırtacak.

Doğum çok zor oldu. Suni sancı ile netice aldılar.

Aradılar aradılar bula-bula Muharrem İnce’yi buldular.

Muharrem İnce (kendi anlatımına göre) 15 yaşından beri duvarlara yazı yazarak başlamış siyasete. Yani çekirdekten siyasetçi. CHP’lilik ruhuna işlemiş.

Bir insanda siyasi görüş bir günde oluşmaz.

İdeoloji, huni ile beyne aktarılmaz.

Aile, çevre, arkadaşlar, bulunulan ortam kişinin siyasi kimliğinin oluşmasına etkendir.

15 yaşından beri birikmiş olan siyasi anlayış, nasıl olur da parti rozetini çıkarınca bir anda değişir?

Siz inandınız mı?

Ben inanmadım.

Zaten değişmemeli de.

Partili kimliği ile Cumhur’u kucaklamalı. Partili kimliği ile tarafsız davranmalı.

Eğer seçilirse “rozetini çıkarmıştı” diyerek beklemeyeceğiz adaletli olmasını. CHP’li Muharrem İnce “CHP’li kimliği ile adil davrandı. CHP’li kafa yapısıyla insanları kucakladı” diyeceğiz.

Hokus pokus diyerek şapkadan tavşan çıkarmaya gerek yok.

Bu numara tutmaz.