“Alışmış kudurmuştan beterdir” derler.

Gerçekten de, huylu huyundan vaz geçmiyor. Dün ne, ise bugün de o.

Zaten referandum öncesinden sinyalleri vermeye başlamışlardı. Sonunda mızıkçılık edecekleri her hallerinden belli oluyordu.

İyi niyetli olsalardı, durup dururken neden “Yüzde doksanla da alsanız olmaz” desinler? Oysa bu tür oylamalarda kural yarıdan bir fazlasını alanın kazanması şeklindedir. Bu sadece bizde değil, dünyanın her yerinde böyledir. Yarıdan bir fazlasını alan kazanır, kaybeden de durumu kabullenir.

Bizden sonra Fransa’da da Cumhurbaşkanlığı seçimleri yapıldı.

İlk turda yüzde ellinin üzerinde oy alan aday çıkmadı. En fazla oy alan iki aday ikinci tur seçimlere katılacaklar. Adaylardan birisi yüzde 21, diğeri yüzde 23 oy almış. İkinci tur seçimlerinde bu adaylardan birisi yüzde ellinin üzerinde oy alırsa Cumhurbaşkanı olacak. Kaybeden de kazananı kutlayacak.

Çünkü demokrasinin kuralı böyle.

Ama bizde durum farklı.

Bizde peşin-peşin çamura yatılır. Referandumun meşruiyeti tartışılır.

İşin görünen yüzü referandumun meşruiyeti olsa da ellerinde “Hayır” diyenlerin aleyhine herhangi bir delil yok. Zaten YSK’ya da bir delil sunmamışlar. Sadece iddia ediyorlar. Dostlar alışverişte görsün kabilinden “Hak arama şovları” yapıyorlar.

Girdiği bütün seçimleri kaybetmiş bir yönetimin, seçmenlerine sunacağı hiçbir gerekçe kalmadıysa en kolay yol çamura yatmak hır çıkarmaktır. Onlar da zaten bunu yapıyorlar.

Referandumun meşruiyetine hiçbir halel gelmediğini onlar da biliyor, YSK da onaylıyorsa, muhataplarına da kabullenmek düşer.

Dikkatleri başka yöne çekmek istiyorlar. Hedef saptırarak bir nevi şark kurnazlığı yapacaklar.

“Cambaza bak, cambaza” diyorlar.

Ne yaparsanız yapın. Bir koyundan iki post çıkmaz.

Kendileri de biliyor ki, isteseler de seçime hile karıştırılamaz. O kadar gözlemci varken. Her işlem tutanakla kayıt altına alınırken. Bilgiye ulaşmak bu kadar kolayken referandumun meşruiyetini tartışmak abesle iştigal etmektir.

Koltuklarını sağlamlaştırmak için denedikleri yol hiç de sağlıklı değil.

Girdiği hiçbir seçimi kazanamamışların önce kendi meşruiyetlerini dillendirmesi gerekmez mi?