Erciyes karşısında Konyaspor’u izlerken gerçekten üzülüyordum. Çünkü takımın başına Mesut Hoca’nın geldiği günden bu yana Konyaspor’u bu kadar güçsüz bu kadar etkisiz ve silik görüyordum. Oysa takım Mesut Hoca ile adeta şahlanışa geçmişti. Takımda yöneticisinden hocasına, futbolcusundan bazı gazetecisine kadar herkes takımın Avrupa kupalarına gitmesinden söz etmeye başlamıştı. İlk maçlarda da bunu görmek ve bu söylenenlere inanmamak mümkün değildi. Ama son haftalarda öyle bir düşüş başladı ki bu düşüş çıkıştan daha hızlı idi.

Erciyes karşısında bir takım gol pozisyonuna girmeden, pozisyon vermeden sahadan nasıl mağlup ayrılabiliyordu.

Kayseri’de nerede ise sezonun en dağınık oyununu sergiliyorduk.

Yediğimiz o gol pozisyonuna gelince. Bir takım bu kadar mı yan top zaafı yaşar? Sezon başında Uğur Hoca ile ne yaşıyorsak Mesut hocanın takımında da aynı yan top zaafı vardı. Rakip böyle yan toplardan üç dört gol daha atsaydı şaşırmazdık.

Bir de gol yollarındaki etkisizliğimizde ya da çaresizliğimiz de Gekas’ı arıyorduk. Konyaspor’da Gekas yoksa gol de yok gol pozisyon da yok...

Bir de forma giyme şansı bulan futbolcu kardeşlerimin isteksizliği beni düşündürüyordu. Çünkü onlar fişi çekmiş ligi bitirmiş gibiydiler. Bu takımın düşmeyeceğini biz de biliyoruz. Çünkü bizden çok daha kötü takımlar var. Onlar biletlerini almışlar yolcular.

Ancak şunu da hatırlatmak isterim ki bence lig esas şimdi başlıyor. Siz bazı rakiplerimizin bilet almalarına aldanmayın. Gerçek lig, gerçek mücadele şimdi başlıyor.

Lütfen biraz daha dikkat. Bu şehir korkulu rüya görmek istemiyor.