O gün öğleden sonra saat 15.00’de TRT’nin birkaç cümlelik kısa haberi şöyleydi: “Nurhak dağlarında jandarmayla girdiği çatışmada Hoca lakaplı Sinan Cemgil ile arkadaşları Alpaslan Özdoğan ve Kadir Manga öldürüldü”  

Kadıköy iskelesinde gazete alırken gazete bayisinin transistorlu radyosundan haberi duyunca içim yandı, yüreğim darmadağın oldu ve zaman durdu.  

Daha birkaç hafta önce güzel bir Mayıs akşamında Ankara’ya gitmek üzere evden henüz çıkmıştı ve yanındaki arkadaşı ile birlikte yolda karşılaşmıştık Sinan abiyle…“Biz gidiyoruz, merak etmeyin” demişti. Evdeki radyonun üzerine bıraktığı Che’nin fotoğrafı üstüne birkaç cümle yazıp imzalamıştı. Anlamamıştım. Şimdi bu cümleleri hatırlamıyorum ve daha sonra bu fotoğrafı da bulamadık zaten. Onu ve yanındaki arkadaşını son görüşüm olduğunu bilmiyordum. Sonra 43 yıl önce o gün; Nurhak dağında öldürüldüğünü radyodan duydum.

31 Mayıs 2014 tarihli Cumhuriyet gazetesinin 16 ıncı sayfasında fotoğraflı bir anma ilanı:

“Ülkemizde ABD emperyalizmi ve işbirlikçilerine kaşı yürütülen mücadele sürecinde 31 Mayıs 1971’de Nurhak Dağı’nda Sinan Cemgil ve Kadir Manga ile birlikte katledilen kardeşimiz ALPASLAN ÖZDOĞAN’ın aramızdan ayrılışının 43. Yılında kendisini, mücadelesine olan inancımızla, özlemle ve sevgiyle anıyoruz. Not: 31 Mayıs Cumartesi günü Buca Mezarlığı’nda mezarı başında anılacaktır. KARDEŞLERİ ”

Yazıda bu anmayı bir kere daha hatırlatmak istedim. Kim bilir bu “anma ilanı” benim gibi acaba kimlere neler anımsatmıştır?

Aradan 43 yıl bile geçmiş olsa bu anma ilanını görünce dünmüş gibi yaşadığım acıyı Sinan Abi’yi, Alpaslan Özdoğan’ı ve Kadir Manga’yı anmak nasıl bir duygu ise öylece andım ve acı acı gülümsedim.

Üçünün de aynı gün aynı anda mezarı başında olabilmek, kimseler duymadan onlarla biraz konuşmak ve birkaç sözü toprağa bırakmak isterdim. 

Yıllar yılları kovaladıkça hayatınızda iz bırakanların birer birer hayattan ayrılması başka bir şey, ölenlerin geride bıraktıklarından öğrendiklerinizle “başka türlü yaşamaya” başlamak farklı bir şey.   

Orhan İyiler kitap yazmıştı. Adı “Öldükleriyle kalmadılar”…

Yıllar geçtikçe iki kelimelik kitap adının hangi hayatlara sığdırıldığını düşünerek ve hayata hayret ederek yaşarken; onlardan bize kalan mücadelenin gücüdür bazılarımızı ayakta tutan.

31 Mayıs gününün geçmiş tarihi için bir şey yazmak yerine;

Nurhak’ta öldürülen Sinan Cemgil, Alpaslan Özdoğan ve Kadir Manga’yı anıyorum.