Lige Hatayspor beraberliğiyle başlayan Kasımpaşamız, Giresunspor galibiyetiyle rahat bir nefes aldı. Ardından 3. Haftada alınan Galatasaray beraberliği, Kayserispor mağlubiyetiyle,

1 dakika… ben hangi takımı tuttuğumuzu karıştırdım. Tıpkı Kasımpaşa maçında Konyaspor taraftarının son 2 senedeki Konyaspor’u unuttuğu gibi… Köşe yazmaya başlarken taraftarın sesi olacağıma söz vermiştim. Ama bugün maalesef sesiniz olamayacağım. Çünkü ŞIMARIYORUZ.

Namağlup bir takımımız var. Ama bunun keyfini süremiyoruz. Şampiyonluğa oynuyoruz da İlhan Hocanın Fatih başkanın haberi niye yok? Bu kadar uyumlu bir ekibi bir araya toplayan insanlara saygısızlık etmiyor muyuz? Yazımın böyle başlamasına gerçekten üzüldüm.

Kasımpaşa maçı gerçekten zorlu geçecek bir karşılaşmaydı. Maç öncesi yenilmeyeceğimizden emindim. Nitekim 2-0 öne geçtik. Korkusuz oyun tarzımızla rakipler çekinerek mücadele veriyorlar. Öne geçtikten sonra birşeyler oluyor, elimizdeki puanı rakiple paylaşmak zorunda kalıyoruz. Orta sahadaki eksikliğimiz rakip takımlar için avantaj yaratıyor. Amir, özellikle geriden oyun kurarken bazı pozisyonlarda harikalar yaratırken, çok kolay top kayıpları da yapabiliyor. Gol ayağımız Ahmed Hassan maalesef tembel… Chikaleshi’ye alışkın olduğumuz için de bize tembel gelebiliyor. İki santrfor arasında tercih yapmam gerekirse elbette Ahmed Hassan’ı tercih ederim. Orta saha biraz daha kendini toparlarsa Ahmed Hassan bu sene çok gol atacaktır.

Genel olarak takımın gidişatı iyi, bizler takımın her zaman yanında olarak onlara artı bir güç olmalıyız. Bana göre ligin en sempatik takımı Konyaspor, güzel işler yapacaktır. Haftaya Alanyaspor maçı sonrası Galibiyet yazısı yazma dileğiyle Hoşçakalın.

Bol gollü olsun… Çünkü hakkediyor kendisi...