Konyaspor sonuç ne olursa olsun teknik direktörüyle futbolcularının kumaşı ve formuyla bir de o mükemmel seyircisiyle ligin sonuna kadar en iyi takımlar arasında yer alır ve alacaktır da. Uzun lig maratonunda kazanmak ve kazanamamak sadece o 90 dakikanın sonucudur. Konyaspor’un özellikle iç sahalardaki en büyük gücü olan taraftarı bunun bilincinde geleceğe dair çok önemli mesafeler katediliyor.

Maça gelince, önce hakemler belki de ilk kez ev sahibi takım olmanın avantajının bilincindeydi. Konyaspor Gençlerbirliği karşısında ortaya koyduğu mücadele istek ve arzusuyla iyi takım olduğunu bence şöyle ortaya koydu. Türkiye liglerinde iyi oyuncular dolayısıyla iyi takımlar güçlü rakiplerine karşı gerçek kimliklerini yansıtırlar.

Konyaspor’un karşısındaki Gençlerbirliği sadece geçmiş yıllardaki adıyla sahada vardı. Oysa futbolu ve yapısı ile bu ligin en kötü takımları arasında yer almaya namzet birtakım görüntüsündeler. Hem de o kadar yabancısına rağmen. Konyaspor’a karşı da 8 yabancı ile oynadılar, sonradan oyuna giren üç isim de yine yabancıydı. Yani maç boyunca 11 yabancı isme şans tanıdılar. Ama görüntüleri ortada. Bu takıma Şifo Mehmet’in de yapacağı hiçbir şey yok. Düşünsenize konuk takımın beş golle en iyi oyuncusu El Kabir’in pozisyon, dahası hamlesi bile yoktu.

Konyaspor’a gelince o bilindik iyi takımlar güçlü rakiplere karşı iyi oynarlar mantığı ile ancak bu kadar oynadı. Genelde o beklediğimiz futbol isteği kazanma arzumuz eksikti.

Tekrar son sözümüz şudur; Konyaspor, bu ligin en iyi takımları arasında hep yer alacaktır.