Konyaspor, Türkiye’nin en zorlu deplasmanlarından birinden galibiyetle dönüyor. Yine de “Oynamadan kazandık”, “Hep mi defans oynayacağız”, “Göze hoş gelen futbol izlemeyecek miyiz” serzenişleri gırla gidiyor.

Puan tablosuna yazılmış 3 puan ve sıralama yapılmış bir haftada bu dırdırlanmaların yakışıksız olduğunu düşünüyorum.

Bu tür söylemleri dile getirenlerin Jose Mourinho’nun futbol anlayışı ve takımlarıyla ilgili ne düşündüklerini de merak etmiyor değilim.

Ligin 7. haftası sonunda, bu yazı bilgisayardan dökülürken, Konyaspor 12 puanla ligin 4. sırasında yer alıyordu. Haftayı da en kötü ihtimal 6.’lıkla kapatacak. Deplasmanda da mağlubiyeti yok.

Ne bekliyoruz acaba? Bunu belirlemek lazım?

İsteklerimiz doğrultusunda da taleplerimizi ulaştıracağımız konumlar daha farklı olmalı.

Beğensek de beğenmesek de Konyaspor, Aykut Kocaman yönetiminde bir sistem yaratarak, bu sistem dahilinde sahada var olmaya çalışıyor.

Yeni yaratılan bir sistemde dişliler her zaman istediğiniz gibi çalışacak değil. Elbette zaman ve düzenli çalışma sistemi rayına oturtacaktır.

Hoca geçen hafta kendisi de söyledi, “Takım savunmasına yardım etmeyeni yanımda oturturum” diye. Onun içindir ki, Gaziantepspor’da kendi sahasına nadir ayak basan Traore, attığı gollerin yanında kendi aut çizgisinde oyuncu karşılıyor, top kapıyor, defansa katkı sunuyor.

Hep mi savunma yapacağız demeyin, tüm sporlarda kazandıran savunmadır. Basketbolda ilk temel kural, attırmayacaksın. Voleybolda herkes smaç vurur ama blok yapmak, top çıkarmak maç kazandırır. Boks yaparken bile, yumruk yemezseniz atacağınız birkaç yumruk size maç kazandırır.

Aykut Kocaman ve ekibi, kendi sistemini kurmuş parçalarını monte etmeye çalışıyor. Bu parçalara çomak sokacağımıza bir el de biz atalım da parçalar bir an önce yerine otursun.