Bir insanda liderlik vasfı ya vardır, ya da yoktur.

Yani klasik tabirle lider doğulur, lider olunmaz.

Sonradan lider olmak isteyenin durumunu Hintli filozof Beydeba Kelile ve Dimne isimli eserinde serçe bahsinde anlatıyor.

Hikaye odur ki; serçe sülün kuşuna hayranlık duyuyor ve onun gibi olmak istiyor. Onun gibi salına sakına, kırıta kırıta yürümek istiyor. Çok çaba gösterse de bir türlü beceremiyor. Baktı ki olmuyor “O halde ben yine kendim gibi olayım” diyor. Bir de bakıyor ki kendi yürüyüşünü unutmuş. İşte serçenin hoplaya zıplaya yürümesi ondanmış.

Bundan bir yıl önce 15 Temmuz’da önceki darbelere hiç benzemeyen alçakça bir kalkışma girişimi yaşadık.

Recep Tayyip Erdoğan’ın lider kimliği, darbenin önlenmesine damgasını vurdu.

“Meydanlarda toplanın” çağrısı karşılık buldu. Halk gereğini yaptı. Allah’ın da yardımı ile olabilecek çok kanlı bir darbe Erdoğan’ın liderlik vasfı ile bertaraf edildi. Aynı saatlerde birileri kaçacak delik arıyordu tabiri caizse. O birileri bir darbe olursa tankın üstüne çıkacağını defalarca söylemiş olsa da önce kabul ettiği darbeyi birilerinin telkini ve suflesiyle inkar yolunu seçti.

Erdoğan’a özenen, Erdoğan’ı taklit etmeye çalışan Kılıçdaroğlu, “Benim Erdoğan’dan neyim eksik. Ben de kitleleri arkamdan sürüyebilirim” diyerek yollara düştü.

O da kitleleri arkasına aldı günlerdir yollarda yürüyor. Sanıyor ki böyle yapınca lider olacak.

Erdoğan’ın arkasında halkın kendisi vardı.

Kılıçdaroğlu’nun arkasında kimler var?

Askerime kurşun sıkan PKK’nın meclis uzantısı Kılıçdaroğlu’nun yol arkadaşı. Fetö işbirlikçileri, DHKP-C sevdalıları marşlarıyla Kılıçdaroğlu’nun arkasından yürüyorlar. Bu eylemin adı da “Adalet yürüyüşü” öyle mi?

Arkasında halk olmayan hiçbir hareket meşru değildir.

Yasa dışı gruplarla hak ve adalet aranmaz.

Hele ki Allah’ın vermediği liderliğe özenenler serçenin durumuna düşeceğini aklından hiç çıkarmamalı.

Ne kadar gaz verirseniz verin. Olacağı bu. Lider olunmaz lider doğulur.

Vermeyince mabut neylesin Sultan Mahmut.