Hukukun temel kuralıdır:

Müddei iddiasını ispat ile mükelleftir.

Ne demek istiyoruz?

Kim ne konuda bir iddiada bulunuyorsa, belgeli konuşmak zorundadır.

Konuşmuyorsa?

O zaman ya yalancıdır, ya da iftiracıdır.

Kimsenin bu hukuk kuralı ile bir işi yok anlaşılan.

Adam salyasını akıtıyor. Öfkesini kusuyor. Pirincin taşını da muhatabı ayıklayacak.

Mantık şu:

“Ben iddia ediyorum. Böyle olmadığını sen ispat et.”

Adam adeta yalan makinesi.

Söylediğinin yalan olduğu anlaşılıyor. Ama adamın ar damarı çatlamış. Yüzü dahi kızarmıyor.

Bazı zamanlarda da sabah söylediğini akşam kendisi yalanlıyor.

Utanıyor mu? Hayır utanmıyor. Bir de pişmiş kelle gibi sırıtmıyor mu?

Allah’tan korkmasam “Sen eşcinselsin” diyeceğim de, diyemiyorum.

Birincisi eşcinsel olup olmadığını bilmiyorum. İkincisi bilsem bile nasıl ispat edeceğim?

O zaman kendisi ispat etsin eşcinsel olmadığını.

O öyle yapmıyor mu?

İspat edemiyorsa, benim söylediğim yalan üzerine yapışıp kalacak öyle mi?

Bu hal sanırım her girdiği seçimden yenik çıkanların saldırma sendromu.

Peki bu rahatsızlıktan kurtulmanın yolu nedir diye soracak olursanız eğer, hastayı eve götürün istediği her şeyi de yiyip içsin.

Allah bilir ama günleri sayılı.