Anneannem (Meryem annem) Erzurum’un Narman kazasının Ergazi Köyünde doğmuş.  93 harbinde Ermeni zulmünden kaçmışlar. Eşyalarını bir öküz arabasına yüklemişler, yola çıkmışlar. Erzurum çıkışı atlı Rus askerleri gelmiş canınızı kurtarın, Ermeniler geliyor demiş. Meryem annem annesi ve abileri mali mülkü bırakıp yakında olan ormana kaçmışlar. İki üç gün sonra Yozgat’ın Boğazlıyan kazasına gelmişler. Orada epeyce kaldıktan sonra Meryem annenin annesi vefat etmiş. Boğazlıyan kazasına gömmüşler. Beşkardeş günler sonra Nevşehir’e gelmişler. Aç susuz kimsesiz bir mahalleye gelmişler. Kapı önünde kadınlar oturuyormuş. Abileri, Meryem anneme, “senin yaşın küçük, kadınlardan sen ekmek iste” demişler. Meryem anne gitmiş ekmek istemiş. Kadınlar gel bakalım sen kimsin, necisin diye sormuşlar. Meryem annem başından geçenleri anlatmış. Kadının biri, “ben seni evlatlık alayım burada kimsen yok mu?” diye sormuş. Meryem annem abilerim “var” demiş. Yarın gelin buraya “ben de eşime sorayım demiş” kadın.

Ertesi gün aynı yere gelmişler, konuşmuşlar yaşlı karı-kocanın yanında evlatlık olarak yaşamaya başlamış. Abilerin ikisi Erzurum’a ikisi de Konya’ya gelmiş, Aksaray yolunda Acidort köyüne dedemgile  gelmiş. İki genci doyurmuşlar, “nerden nereye gidersiniz” diye sormuşlar. İki genç başından geçenleri anlatmış. Dedemgil, “Sen bizim burada çalış Mevlüt” demişler. Diğer İsmail diye kardeşi Konya’ya çalışmaya gelmiş. Mevlut askere gitmiş, askerden geldikten sonra Mevlüt’ü sevmişler. Halamı Mevlüt’e vermişler eniştemiz olmuş. Belli bir zaman sonra kız kardeşini bulmuş. Meryem annemin bir kızı bir oğlu olmuş. Meryem annemin kızını burada babamla evlendirmişler. Hala Erzurum’da akrabalarla görüşürüz, telefonlaşırız.

Meryem annem Erzurum’da doğdu, Nevşehir’de yaşadı, kabri Konya’da.

Not Meryem annemin vasiyeti: “misafirliğe gittiğinizde boş gitmeyin, bir somun ekmek dahi olsa götürün” Hayatımda gördüğüm en bilge kadındı, Allah rahmet eylesin kabirleri cennet olsun