KORONAVİRÜS GÜNLERİNDE EV HALLERİ

(Yusuf Alpaslan ÖZDEMİR)

Birkaç hafta öncesine değin sınırsızca, özgürce hatta hoyratça yaşadığımız günlerden yeni bir yaşam tarzına geçiş yaptık ve hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağının işaretlerini kalbimizin derinliklerinde hissediyoruz artık. Eski zamanlarda olduğu gibi evde vakit geçirmeyi öğrenmeye çalışıyoruz. Yaşantılarımızı gözden geçirme, ahireti ve asli sorumluklarımızı hatırlama fırsatı da sunuyor böyle zamanlar. Buna ek olarak ben de bu vakitlerimi okuyarak değerlendirmeye çalışıyorum, okuduklarımın muhasebesinden sizleri de haberdar etmek niyeti taşıyorum. Buyrun başlayalım o halde…

NE KADAR ÇOK ‘DÜNYASIZ’ VAR

Kaan Murat Yanık’ın Turkuvaz’dan çıkan ‘Dünyasızlar’ını okudum ilk olarak. Bu okuma maceramda sık sık Netflix’teki dizilerin akıcılığını ve sürükleyiciliğini duyumsadım. ‘Dünyasızlar’ı elimden bir an dahi bırakamadım desem herhalde abartmış olmam. Bu ifadeden romanın tamamen olaya/heyecana dayandığı intibaına kapılmayın sakın. Üniversite okumak için ailesinden uzakta bir kente giden genç kıza musallat olan hocasının nelere yol açacağını soluk soluğa okudum. Giriş bir kitabın vitrinidir, kitap da daha ilk sayfalardan itibaren okuyucuyu kendine bağlamasını biliyor, bir daha da yakanızı kurtaramıyorsunuz.  Takıntılı üniversite hocasıyla, tarikat şeyhleriyle, vicdansız  nişanlılarla, acımasız askerler ve savaş ortamıyla harika bir kurgu yanında üzerinde düşünülmesi gereken tarihi, sosyal ve dini anekdotlar beni sardı sarmaladı. İnanın böyle eleştiri ya da değerlendirme yazısı olmaz, hiç mi eleştirilecek yanı yok diye zorladım, bulduklarım da incir çekirdeğini doldurmayacak. Okuyun, pişman olmayacaksınız diyorum işin özü.

SONU OLMAYAN SEVDALAR

‘Vadideki Zambak’, klasiklerin ölümsüz olduğunu bir kez daha ispatladı bana tekrar okuduğumda. Bir aile düşünün;  kardeşler, anne babadan müteşekkil çekirdek, kendi halinde bir aile. Çocuklardan biri hiç mi hiç önemsenmiyor, dışlandığını anbean iliklerine kadar hissediyor. Üstelik bu haller sadece aile ortamında değil, dışarda da yaşanıyor. Sabrediyor, yapabileceği pek bir şey de yok. Nihayetinde sabrının karşılığını almaya başlar.  Şartlar ve tahammül şekilleri değişiyor. Kurtuluyor mu yoksa daha büyük ve çaresiz derde mi düşüyor kahramanımız, işte orası tartışılır. Evet, Felix’ten, romanın başkişisi karakterinin içinde bulunduğu ahvalden bahsediyorum. Nerelerden nerelere diyeceğimiz yerlere, kralın yardımcılığına kadar yükseliyor, ama, ama işte… Öyle bir aşka düşüyor ki, çocukluktaki çaresizlik farklı bir elbise içinde tekrar karşısında. Gerçek bir aşığın yapması gereken her şeyi yapıyor, her şeye katlanıyor, ‘ Nerde şimdi böyle aşk, aşık, tek taraflı sonsuz fedakarlık’ denilen türden bir sevda. Bir yanda güçlü, sadık, çalışkan, prensip sahibi müstesna bir kadın; diğer yanda  fedakarlığı dillere destan, fadakar, fefakar, gururlu bir erkek… Umarım kitabı okumayanlara ilham vermişimdir, ‘Vadideki Zambak’ı okuyup bitirdiğinizde gerçek sevginin sefasını da cefasını da iliklerinizde hissedeceksiniz, sürpriz finali ise lezzetli yemeğin üzerine tatlı olacaktır.

ÖYKÜ YAZMAK

Üçüncü bahsedeceğim kitap ise teorik bir kitap. Ama öyle teknik terimlerle yüklü, okunması zor türden bir eser değil. Usta öykücü Necati Mert’in Hece’den çıkan ve ikinci baskısı ile arz-ı endam eden ‘Öykü Yazmak’ adlı rehber niteliğindeki kitabın başat özelliği öykü yazmada dikkat edilecek hususları uygulamalı örneklerle somut bir şekilde aktarması. Günümüzün revaçtaki edebi türü öyküye gönül veren, öykü yazmak isteyen fakat nereden başlayacağını ve nelere dikkat etmesi gerektiğini bilmeyen öykü sevdalıları kitaptan ziyadesiyle memnun kalacaktır.

İsmini verdiğim tüm bu kitaplar hakikaten üzerinde uzun uzun durulması gereken, her biri manifesto özelliği taşıyan etkili cümlelerle rüştünü ispatlayan numuneler. Tek bir köşe yazısının sınırları elbette bunun için yeterli olmayacaktır. Bu nedenle bizim amacımız dikkat çekmek, ilham vermek .Umudumuz odur ki inşallah bunda başarılı olabilmişizdir.