Başlığa aldanıp da gerçekten leblebi yerken ıslık çalınmaz sanmayın. Elin oğlu hem ıslık çalıyor, hem de mumları üflüyor. “Nasıl yapıyor”  derseniz, onu ben de bilmiyorum.  Peki leblebi yerken ıslık çalınmalı mı? Bence çalınmamalı.

Şimdi  “bu leblebi muhabbeti de ne oluyor”  diye soruyorsunuz değil mi?

Büyükşehir Belediyesi Konya’nın birçok yerinde çalışma başlattı biliyorsunuz. Bu vesile ile de yolların bir kısmı ya kapalı, ya da atıl kapasite ile çalışıyor. Durum böyle olunca trafik felç durumda. İnsanlar ister sürücü olsunlar, isterse yaya fark etmiyor. Bu durumdan ciddi anlamda rahatsızlık duyuyorlar. Ulaşımda ciddi anlamda aksamalar oluyor. Bazı otobüs seferleri önceden gittikleri yerlere gitmiyor, ya da gidemiyor. 

Vatandaşlar,  önceleri bu durumdan rahatsız olsalar da şikâyetlerini içlerine atıyorlardı. Ancak başlanılan işlerin bir türlü bitmemesi, yapılan işlerin tekrar-tekrar kırılıp dökülmesinden homurdanmaya başladılar. Bu homurtuları biz duyuyorsak, ilgilileri de duyuyorlardır. İlgililer “İş yapıyoruz. Sıkıntılarına da katlanacaksınız” diye düşünüyorlarsa yanılıyorlar.  Seçim önü belki “Çalışıyoruz, boş durmuyoruz. Hizmet üretiyoruz” imajı verilmek istenebilir. Bunlar makul şeylerdir. Ancak bu anlayış ters tepmiş durumda bilesiniz.

Söz konusu çalışmalardan esnafların da şikayeti oldukça fazla. İşlerinin ciddi anlamda durduğunu ifade ediyorlar. Bu durum muhalefetin de ekmeğine yağ sürmüş anlaşılan. Bir türlü sonuç alınamayan işlerin faturasını iktidara kesmek istiyorlar. Haksız da sayılmazlar aslında. İşler yılan hikayesine dönmüşse, başlanılan işler bir türlü bitmiyorsa, şehrin bir çok noktasında insanlar burnundan soluyorsa birilerinin dikkatini çekme zamanı gelmiştir.

Çalışmalara hız verin de bitsin artık şu işler. Sağ elimizle sol kulağımızı göstermemizi istemeyin bizden. Zor oluyor. İnşaatların bittiği, yolların kapanmadığı, her yıl kaldırımların yenilenmediği bir şehirde yaşamak istiyorum. Huzurlu bir şehirde yaşamak istiyorum.

Bütün bu olumsuzluklar yaşanırken, trafik akışı bari rahat olsa. O da yok. İnsanlar metropol bir şehirde değil de, sanki kasabada yaşıyor gibiler. Herkes bulduğu yere arabasını park ediyor. Kafasına göre takılıyor. “Sen ne yapıyorsun arkadaş” diyen bir Allah’ın kulu da yok. Şehrin trafiğini de ben mi düzelteceğim arkadaş?

Bu yazdıklarımdan alınganlık gösterecek bir ilgili varsa tebdili kıyafetle şehri beraber gezelim de görün neler olduğunu.

Ey Huzur! Neredeysen çabuk gel. Seni çok özledik…