Deli gönlüm hep dost bildi elleri

Şimdi laldır konuşmuyor dilleri

Sevda bahçesinde gonca gülleri

Yetiştirdim bana deren olmadı

Ben yaşarken göze aldım ölümü

Üst üste yaşadım derdi zulümü

Hayat okulunda çile bölü

Bitirdim diploma veren olmadı

Şu gönlümü çıra gibi yaktılar

Küllerini rüzgarlara attılar

Göz yaşlarım pınar olup aktılar

Perişan halimi gören olmadı

Karakuş'um sahte dostluktan kaçtım

Nefretin yerine hep sevda saçtım

Gönül sarayımı herkeze açtım

Birgün olsun gelip giren olmadı