Bayram günü bir tarafımız Gazze'deki katliam sebebi ile bir yanımız eksik. Orda bayram yok. Çocukluk yok. Gençlik yok.

Savaşın neden olduğu kayıplarda çocuklar büyük oranda kimsesiz kalmış, cinsel istismara uğramış, işçi olarak çalışmak zorunda kalmışlardır.

Yapılan bir çalışmada, milyonlarca çocuğun modern savaşların hedefinde olduğu, savaş mağduru çocuklar için birçok dokümanın yayımlandığı, ancak özellikli grup olan 0-6 yaş çocuklara odaklanılması gerekliliği vurgulanıyor.

Travmatik savaş yaralısı olan çocuklarla en fazla vakit geçiren ve ilgilenen başta hemşireler olmak üzere bu alanda problemlerin saptanması ve çözüm önerilerinin getirilmesi için yapılacak çalışmalara ihtiyaç vardır.

Savaşların çocuklara verdiği zarar oldukça derindir. Bu zararlar fiziksel, duygusal ve psikolojik olabilir.

Savaşlar, çocukların sağlıklı bir çevrede büyümelerini engeller, eğitimlerini aksatır, ailelerinden ayrılmalarına neden olur ve travmatik deneyimlere maruz bırakır.

Uzun vadede, savaşlar çocukların geleceğini etkileyebilir ve toplumların gelişimine zarar verebilir.

Bu yazımda değinmek istediğim asıl olan konu ise çocukların en mutlu olacağı bayram günleri ise savaşlar içinde katliamlarla karşı karşıya kalmalıdır.

Her çocuğun bir tebessüme, bir sevgiye ve mutluluğa ihtiyacı var. Bunu elinden almak insanlık adına yapılacak en büyük şeref yoksunluğu suçtur.

Dilerimki gelecek Kurban Bayramı savaşlar sona erer, çocuklar mutluluğa erer...