Çocukluk, hayatımızın en önemli ve en şekillendirici dönemlerinden biridir. Bu dönemde yaşadığımız her şey, kişiliğimizi ve dünyayı algılayışımızı etkiler. Özellikle acı dolu deneyimler, hayatımızın geri kalanında üzerimize kara bir gölge düşürebilir.

Çocukluk acısı, bir çocuğun fiziksel, duygusal veya cinsel olarak zarar görmesidir. Bu acılar, ihmal, istismar, kayıp veya ayrılık gibi çeşitli nedenlerden kaynaklanabilir.

Çocukluk acısı yaşayan çocuklar, bu acıyı çeşitli şekillerde bastırmaya çalışırlar. Bazıları acılarını unutarak, bazıları ise acılarını içlerine gömerek bastırmaya çalışır. Ancak bu bastırma çabaları, acının etkilerini ortadan kaldırmaz, sadece erteleyebilir.

Çocukluk acısı yaşayan yetişkinler veya çocuklar, bu acıların etkilerini günlük yaşamlarında çeşitli şekillerde hissederler. Örneğin, bu kişilerde güvensizlik, kaygı, öfke, depresyon gibi duygusal sorunlar görülebilir. Ayrıca, bu kişilerde ilişkilerde zorluklar, iş hayatında başarısızlık ve fiziksel sağlık sorunları da görülebilir.

Çocukluk acısı, sanki gözümüzde "kara bir gözlük" var da dünyayı onunla görüyormuşuz gibi hissettirir. Bu gözlük, bizi iyi şeyleri görmekten alıkoyar ve her şeyi olumsuz bir şekilde görmemize neden olur.

Çocukluk acısı ile yüzleşmek, kolay bir süreç değildir. Ancak bu yüzleşme, iyileşmek için ve hayatımız için gerekli bir adımdır.

Acı ile yüzleşmek için öncelikle geçmişte yaşadığınız acıları bulmak ve derin bir muhasebe yapmak gerekir. Bulacaksın ki başa çıkasın.

Acılarınızı bulduktan sonra, bu acıların şimdiki hayatınıza etkisini düşünmeniz gerekir. Ne denli etkiliyor sizi ve bu acılar hayatınızda ne kadar söz sahibi?

Bir terapist veya danışmanla çalışmak, bu süreçte size destek sağlayabilir.

Arkadaşlarınızda size terapist olabilir, önemli nokta sizlerin bunları dışarıya aktarmanız olacaktır.

Şöyle düşünün siz bunları dışarı aktardıkça vücudunuzda olan şeyler önce dilinize dökülecek sonra hayata dökülüp sizlerden uzaklaşacak.

Kendi kendinize terapi yöntemlerini deneyebilirsiniz. Örneğin, yazmak, resim yapmak veya meditasyon yapmak, bir şeyle vakit geçirmek, kitap okumak, TV izlemek, dışarı çıkmak, sohbet etmek acınızı ifade etmenize ve onunla başa çıkmanıza aklınızdan bir şeyleri çıkarmanıza yardımcı olabilir.

Bu nedenler içerisinde düşünmeyi bırakın anı yaşayamaya çalışın.

Acılarınızı paylaşmak, yalnız olmadığınızı hissetmenize ve iyileşmenize yardımcı olabilir. Bu nedenle, güvendiğiniz bir arkadaşınız veya aile üyenizle acınızı paylaşabilirsiniz.

Çocukluk acısı, hayatımızda derin yaralar açabilir. Ancak bu yaralarla yüzleşmek ve iyileşmek mümkündür. Bu süreçte sabırlı ve kararlı olmak önemlidir.