Zamanlar vardır,

Kendinizden bile ürperirsiniz,

Konuşmak istersiniz,

Yüreğiniz düğümlenir.

Yazmak istersiniz,

Eliniz kilitlenir,

Konuşamazsınız,

Yazamazsınız…

Öylece kalakalırsınız

Söyleyecekleriniz yüzünüze,

Yazacaklarınız beyninize vurur.

İçiniz ağlar…

Susarsınız…

Aslında susmak bir duruştur derler.

Hepimizde öyle deriz.

Ne varsa içinizde sırrınız olur.

Sırrınız!

Bazen bir cümledir,

Bazen bir kelime,

Bazen de tek bir hece…

Aslında cümleye sığdıramazsınız,

Kelimeye yüklersiniz,

Kelimeye de sığmazsa

Heceye yüklersiniz…

Eğer sırrınız,

Hecenin de sığmayacağı kadar derinse

Bilin ki;

Sırrınız

Ya bir bakışta,

Ya da bir duruşta saklıdır.

Dedik ya susmakta bir duruştur.

Ne söyleyelim?

Mesajı anlamıyorsunuz?

Duruşu anlamıyorsunuz?

Sözü anlamıyorsunuz?

Halkı anlamıyorsunuz?

Kelimeyi mi?

Cümleyi mi?

Heceyi mi?

Anlayacaksınız…

Varın gidin!

Ne ağır bir imtihandır bizimkisi?

Sürekli sırlar,

Sürekli sorular,

Verilmeyen cevaplar…

Başarısızlıklar,

Umutsuzluklar,

Tıkanmışlıklar,

Yüreksizlikler,

Ötekileştirmeler,

Samimiyetsizlikler,

Akıl tutulmaları,

Güven bunalımları…

Sırrımız, bekamız, sesimiz sözümüz, özümüz ‘VATAN’ beyler!

Sırrımıza vakıf olanı istiyoruz,

Duruşumuza vakıf olanı istiyoruz,

Kelimemizi, cümlemizi, hecemizi

Anlayanları istiyoruz.

Biz aslında silkinip sıyrılıp,

Girdaptan çıkmak istiyoruz

Konuşmak

Yazmak

Koşmak

Bağırmak istiyoruz.

Aklımızı kimselere kiraya vermek

Ve de

Susmak istemiyoruz

Yeni bir duruş,

Yeni bir bakış,

Merhaba dostlar…

"Susmak bir duruştur"u bırakıyoruz

Yazmak hatta haykırmak istiyoruz.

YA DEVLET BAŞA,

YA KUZGUN LEŞE…