ANNEMİN ARDINDAN…

Annem Nurhayat Sunat, Ankara’da dün sabaha karşı kalp krizi geçirerek, Hakkın rahmetine kavuştu.

Bana okuma ve yazma aşkını aşılayan, okumayı sevdirendi. Öğretmen olmamda en büyük paya sahipti.

Sevgili okurlar!

Her birimizin annesi özeldir. Üzerlerimizde ödeyemeyeceğimiz hakları vardır.

Tek üzüntüm, 65 yaş üstü olarak, Koronavirüs nedeniyle cenazesinde bulunamamak oldu.

86 yaşındaydı, 1994 yılında Emekli Emniyet Müdürü olan babam Vedat Sunat’ı, 2004 yılında en küçük kardeşimiz İstanbul Devlet Tiyatrosu Sanatçısı İsmail Hakkı Sunat’ı kaybetmiştik.

SEVGİLERİ HİÇ EKSİLMEYENLER!

Dünyanın en güzel varlıklarından birisine,

Sevgisi hiç eksilmeyenine,

Kaç yaşında olunursa olsun evladını düşünene,

Sekseninde bile olsa koruyup, kollamak için gayret sarf edenine,

Yollarını gözleyene, gurbetlerde en fazla özleyene,

Sevgisi verene, İlk sözcükleri öğretene,

Gözümüzü açtığımızda ilk gülümseyene, İlk gülümsetene,

İlk yürütene, İlk koşturana,

İlk konuşturana,

Hasta olduğumuzda başımızda bekleyene,

Beşiğimizi sallayana,

Askere uğurlayana,

Elinde mendil, gözyaşı bazen sevinçten, bazen kederden kurumayana,

Anne deriz biz.

Onun vasıflarını saymaya, onu anlatmaya dillerin aciz olduğunu biliriz.

KALPLERİNİN İÇİNDE SEVGİ ŞELALELERİ TAŞIYANLAR!

Annelerimiz...Ne yapsak haklarını ödeyemediklerimiz...Sözünden geçemediklerimiz...Sevgisini hiçbir yaradılanla mukayese edemediklerimiz.

Bütün bir ömür boyu sırtımızda taşısak, yine de hakkını ödeyemediklerimiz.

Yerini hiçbir şey dolduramıyor onların...

Duaları Hak katında, belki de en öncelikli, belki de, en makbul sıralamasında bir hayli önlerde...

Cennet onların ayakları altında...Onlar bizi dünyaya getirenler...

Bakmaktan, ilgilenmekten, sevmekten bıkmayanlar...

Hasta olduğumuzda ciğeri yananlar, yüreği paralananlar, içi acıyanlar...

Gurbetlere gittiğimizde özlemlerin en güzeliyle, sözlerin en tatlısı ve anlamlısı ile uğurlayanlar, karşılayanlar...

Kalplerinin içinde sevgi şelaleleri taşıyanlar.

Güneş gibi sıcaklıklarını...Gülünce içi gülen gözlerini...Sevginin en temizini, en durusunu...

Sarılışların en içtenini...Gözyaşlarının en temizini... Oğlum ve kızım sözlerinin yürekten söylenişini...

Onlardan başka hiçbir kimse de göremezsiniz, duyamazsınız...

*****

Anneme uzunca bir süre her Anneler gününde bir şiir yazar gönderirdim gurbetlerden, işte o şiirlerden ikisini hem rahmetli annem için, hem bütün anneler için paylaşıyorum.

GÜL DİYE

Bizim için yıllardır, sevgiyle çarpıp duran

Gönlüne sunuyorum, şiirimi gül diye

Beş vakit namazlarda, el açarak yalvaran

Gönlüne sunuyorum şiirimi gül diye

Bil ki yerin bambaşka, annesin sevilensin

Gözyaşı dökülensin, elleri öpülensin

Peygamberimce dahi, yüceltip övülensin,

Gönlüne sunuyorum şiirimi gül diye

Çekilmezdi gurbetler, sevgiler olmasaydı

Sevilene duyulan, hasretler olmasaydı

Sevmeyi unuturduk, anneler olmasaydı