Eski bir dost,

Okul arkadaşı,

Askerlik arkadaşı,

Mesai arkadaşı

Ya da bunlardan öte candan bir gönül dostu…

Evde, işte, yolculukta, kitap okurken, yürürken, yatarken, koşarken, düşünürken;

Bir yıldırım gibi düşer aklınıza.

Özlemle beraber bir sızı duyarsınız yüreğinizde.

Geçmişte yaşadığınız, bir daha dönemeyeceğiniz, göremeyeceğiniz yıllara götürür sizi

Acı günler bir yana,

Tatlı günlerin acısını da duyarsınız.

Ölüler toprağa gömülür,

Hatıralar yüreğe.

Toprak mı vefalı?

Yürek mi vefalı?

Bilmiyorum.

Bazı geçmiş olayları unutmak, hatırlamaktan daha iyidir.

Ne var ki, unutmak kişinin elinde olmuyor.

Acı hatıraları yaşıyoruz

Belki de hatıralarımız olmasa yaşayamazdık. Kim bilir…

Niye bunları yazdım,

Musalla’yı gördük.

Bir dostu vefalı toprağa gömdük.

Orada çok eski büyük dostları gördük, hatırladık.

Bazılarına baktık gördük ama göremedik, hatırlayamadık!

Üzüldük

Birkaç damla gözyaşı…

Döndük,

Hayata devam.

İyi adamdın, adamlar da çok yaşamaz zaten.

Ruhun Şad;

Mekanın cennet olsun.

Burak Kardeş.