Pek meraklıyız başkalarının malının mülkünün hesabını yapmaya.

      Maliyeciler bile bizim insanımızın yaptığı kadar iyi hesap yapamaz inanın.

      Mahallede, çevrede bir insanın yıldızı biraz parlaya görsün.

      Ne iş yaptığı, ne kadar kazandığı, nasıl zengin olduğu bir takım tevatür bilgilerle milletin ağzına sakız olur.

      Bir vakitler epeyce bir süre görüşemediğim bir arkadaşımı ziyarete gitmiştim. Gittiğimde üç dört kişi vardı dükkanda. Yan komşularmış.

      Tam da sohbetin üzerine gitmişim. Önce, adamın birinin ne kadar serveti var onu tartıştılar. Ama ne tartışma. Adamın mal varlığını kuruşuna kadar öğrenmişler.

      Sonra konu, adamın kaç hanımı olduğuna geldi.

      Bir tanesi üç derken, öteki dört dedi. Hem de noktasal atış yaparak. “En son İstanbul’da bir hemşire aldı. Onunla birlikte hanımı dörtledi.”

      İstihbaratın gücünü görüyor musunuz?

      Ağzım bir karış açık, hayretler içinde dinledim.

      Başkalarının mahremleri, bizi neden bu kadar ilgilendirir ki?

      Zenginin malı züğürdün çenesini yorarmış dedikleri bu olsa gerek.

      Şimdi corona virüsü çıktı ya.

      Başkan Erdoğan’ın dayanışma kampanyasını itibarsızlaştırmak için malum çevreleri dert tuttu.

      Sanki kendilerinden zorla bir şey isteyen varmış gibi,  hac ve umre paralarını dillerine pelesenk etmişler.

      Biliyorsunuz virüsten dolayı hac ve umre iptal edildi. Malum çevre de, zaten hac ve umre muhabbetinden hoşlanmıyordu.

      “Bu paraları ihtiyacı olanlara dağıtın" diye de akıl veriyorlar. Sanki bu paraları beraber kazandılar. Sanki ortaklar.

      Merak buyurmayın. Müslümanlar kime ne zaman yardım yapacağını bilir. Üstelik sizin aklınıza da ihtiyaçları yok.

      Siz Miami'de milyon dolarlık villa alanlara olta atın.

      Las vegas'a kumar oynamaya giden haramzâde taifesine müracaat edin.

      Sizin eliniz de armut toplamıyor ya. Bilmem ne marka viskiye biraz ara verin de fakir fukaraya yardım edin.

      Yani diyorum ki; elin papyonu ile de gerdeğe girmeyin.