Bir şeyi istemekle o hedefe ulaşmak aynı şey değildir. Doğru olanı söylemekle o doğruyu yapıyor olmak da aynı şeyler değildir. Emredileni yapmakla yanlış maksatlara ulaşmak da aynı şeyler değildir. Biliyoruz ki dip noktası çıkış noktasıdır. Tüm insanlığın büyük bir imtihanı içerisinde.

Tarihsel süreç içerisinde tebdil ve tağyire uğrayan tüm inançlar şu üç sertifika dolayısıyla asıllarından uzaklaşmıştır, aşırı kutsallaştırma, aşırı bayraklaştırma, aşırı sloganlaştırma. Bu sosyo-psikolojik bir istismar ve dengesizliktir. Onun için "orta ümmet" olma uyarısı vahiy olarak sık sık yapılır. İnsanın sahip olduğu varlığı anlamadığımız sürece bu süreleri hep yaşarız. İfrat ile tefrit arasında hep gidip geleceğiz. Şeytan ve insanların Adem ürünü kendi kendini Allah'la aldatmasından daha tehlikeli bir şey yoktur. Toplumsal ve cemaat-teşkilat çalışmaları eksik kabul edilmiyor. Cahili sistem o zafiyetten yakalar ve gerekliliğini yapar. 21. yüzyılda İslami hareketler çok savruldu ve çok sürüklendiler. Bunun birçok sebebi var ama iki ana sebep temel kaynaklarımızdan uzaklaşmamız ve modern cahiliyeyi ve tuzaklarını tam bilmememiz kaynaklanmaktadır.