İster kin deyin ister nefret, adına ne derseniz deyin; ben bu laçka düzenin cilalanmış rol modellerine alkış tutacak değilim. Benden, eli terörün gölgesine değmiş isimlerle kol kola girmişlerin adını övgüyle anmamı beklemeyin. Bekleyen varsa da boşuna beklemesin. Çünkü bu ucuz siyasetin cilalı yalanlarına karnımız tok.

Bugün memlekette kimse “tarafsızlık” kisvesi altında kirli ilişkileri görmezden gelerek kahramanlık taslamasın. Çünkü bu, tarafsızlık değil, açıkça ihanete ortak olmaktır. Kimin kimle yürüdüğü belli. Kimin kiminle hangi kapalı kapılar ardında ne pazarlıklar yaptığı artık sır değil. Ama hâlâ bazıları, ekran başında yahut köşe başında çıkıp da bu düzenin maşalarını topluma “örnek şahsiyet” diye pazarlamaya kalkıyor.

Yok öyle yağma!

Bu ülkede şehit kanı yere döküldü. Bu ülkede evlatlar toprağa verildi. Gaziler bir uzvunu, bir gözünü değil, hayatını bıraktı savaş meydanlarında. Ama siz, hâlâ bu insanların karşısında olanlarla aynı kareye girmeyi marifet sanıyorsanız, kusura bakmayın, biz aynı yerden bakmıyoruz bu memlekete.

Şimdi çıkıp da “birleştirici olmak lazım” diyecekler. Kusura bakmayın, terörün gölgesinde büyüyen birliğe biz ortak değiliz. Birlik, şehit anasına saygıyla kurulur, terörün gölgesinde değil.

Bugün bazı isimler, rol modelmiş gibi pompalanıyor. Sırf birkaç cümleyle, birkaç gözyaşıyla aklanmış gibi sunuluyor. Unutanlara hatırlatalım: Bu ülkede unutmak affetmek değildir. Hafıza halkın vicdanıdır. Ve o vicdan, yeri geldiğinde sandığa da döner, sokağa da çıkar.

Artık yeter! Bu halk, makyajlanmış yalanlardan, vitrine dizilmiş ihanetlerden bıktı. Şehitlere yapılan her saygısızlık, millete vurulmuş yeni bir prangadır. Ve bu millet, o prangaları kırmaya ant içmiştir.

Laçka düzenin polyannası olmayacağız. Gerçeklerin üstüne örtülen her perdeyi yırtacağız. Çünkü bu topraklar, ucuz siyasetin değil, şehitlerin emanetidir. Ve biz, o emanete ihanet etmeyeceğiz.