Leyla ile Mecnunlara son sözlerim....

Aşk, maddi değerlerin çok ötesinde bir boyutta var olan, insan ruhunu derinden etkileyen eşsiz bir duygudur. O, ne bir banka hesabına sığar ne de bir mal varlığıyla ölçülebilir. Gerçek aşk, paranın satın alabileceği her şeyin ötesinde, tüm engelleri ortadan kaldıran sarsılmaz bir güçtür.

Aşkın en büyüleyici yanı, kalbin sesini dinletmesidir. Mantığın, hesapların ve toplumsal beklentilerin ötesine geçerek, insanı kendi özüne, en derin arzularına yönlendirir. Bu ses, bazen zorluklarla dolu yollara girmemizi, alışılmışın dışına çıkmamızı fısıldasa da, beraberinde getirdiği mutluluk ve tatmin duygusu paha biçilmezdir.

Aşk, iki ruhun karşılıklı olarak birbirini tamamlaması, koşulsuz bir kabulle birleşmesidir. Zor zamanlarda birbirine destek olan, sevinçleri paylaşan ve acıları hafifleten bu bağ, hayatın en değerli hazinesidir. O, sabır ister, anlayış ister, fedakarlık ister; ancak karşılığında sunduğu huzur, aidiyet ve yaşama sevinci her türlü çabaya değerdir.

Sonuç olarak sevgi, paranın asla ulaşamayacağı bir yücelikte konumlanır. O, ruhun en derin arzularının dışa vurumu, kalbin özgürce atışıdır. Engelleri aşar, mesafeleri kısaltır, zamanı durdurur ve insanı tam anlamıyla yaşamanın büyülü hazzına ulaştırır. Gerçek aşk, daima kendi yolunu bulan, paranın gölgesinde kalmayan, evrensel ve ölümsüz bir duygudur.

DÖN BAK KENDİ İÇİNE

Bir ah düşerse dilden, sessizce, derinden,

Bir kalp kırılmışsa, bir can incinmişse senden,

Bil ki görünmez bir yara açılır âlemde,

Hakkın terazisi şaşmaz, döner bir gün senle.

Sanma ki rüzgâr alır götürür her sözü,

Sanma ki unutulur mazlumun soluk yüzü.

Her damla gözyaşı, bir mühürdür kalbine,

Hesap günü uzar, eklenir her birine.

Hakka girmek dedikleri, ince bir çizgidir,

Kul hakkı denilen yük, ağır bir dizgidir.

Yediğin lokmada, attığın her adımda,