Bu yazımda sadece Konyaspor galibiyetini yazmak isterdim ama şartlar buna el vermiyor maalesef. Türk futbolunda futbol hariç her şey var. Fenerbahçe otobüsüne yapılan silahlı saldırı, zaten sürekli itibar kaybeden ligimizi daha da itibarsızlaştırdı. Dünya bizi konuştu. Öncelikle Fenerbahçe camiasına büyük geçmiş olsun dileklerimi iletiyorum. Bu, planlanmış hain bir saldırıdır. Ama Trabzon'a ve Trabzonspor'a mal etmek yanlıştır.

Peki niye bu hale geldik? Niye futboldan zevk almıyoruz da kin kusuyoruz? Sebebi belli aslında: Ligi savaş cephesi, kendilerini bir ordunun komutanı olarak gören ve bu yönde hareket eden yöneticiler yüzünden. Başta Aziz Yıldırım, Mahmut Uslu ve İbrahim Hacıosmanoğlu... Bu yöneticilerin hiçbir olumlu açıklamaları yok. Sürekli ortamı geriyorlar. Bir de Mahmut Uslu "Artık efendiliğimizi bozacağız" demiş? Hangi efendilik Sayın Uslu? Soyadının hakkını biraz olsun verebilseydin bu kaos ortamına katkıda bulunmamış olurdun. Sen de başkanın gibi en öf saftasın bu kaosta. İbrahim Hacıosmanoğlu da aynı şekilde. Geldiğinden beri sürekli mafyavari açıklamalarla Aziz Yıldırım ve Mahmut Uslu ile başrolü paylaştı. Sonuç? Ne kupalarını alabildiler ne de başka bir şey. Futbolu kaosa sürüklemekten, taraftarları birbirine düşürmekten başka bir şey yapamadılar. 3 Temmuz 2011'de temizlenebilirdi futbolumuz bu pisliklerden ama biz o şansı da kaybettik. Şimdi de Türk futbolunu kaybettik. Fenerbahçe'ye sıkılan kurşun Türk futboluna sıkılmış bir kurşundur. Ve zaten hasta, yatalak olan Türk futbolu o gece hayatını kaybetti. Bu yüzden bize de sadece Fatiha okumak düşer.