Çantada keklik meselesi, onlarca yıl öncesinden bugünlere gelen bir mesele. Bugün içinde 2024’ün meselesi.

Çanta, anla “gari” gibi bir şey.

Keklik, nalıncı keseri tariflerine göre;

Yönü belli…

Gönlü belli…

Yolu belli…

Başka yere sapmayan…

Sandıkta bir başka yer aklından geçmeyen…

En garanti oy.

Çantada keklik;

Mecazlardan bir mecaz…

Can kurtaran…

Rakip çatlatan…

Fark attıran…

Seçim kazandıran…

Anlatan ballandırdığından olacak, bayılıyor anlatmaya. Atıyor, savuruyor, abartıyor. Hem de onlarca yıldan beri…

*****

Bu hal sandık hali mi, sandığa giderken takınılan ruh hali mi?

O hal, resmen çantada kekliklerden beklenen hal…

Bağlılığı yitmeyen…

Sevgisi bitmeyen…

Habersiz gitmeyen…

Bir yere kaçmayan…

Sözünden caymayan…

Ne dense yapan…

Vefakâr…Fedakâr…Cefakâr…Hürmetkâr…İtaatkâr…Kanaatkâr…

Daha başka? Daha ne olsun? Daha ne kaldı geriye?

Bir kucak dolusu hayal kırıklığı…

Keklik arpacı kumrusu gibi…Derin düşünceler içinde…Kalbi kırık, gönlü yıkık. Bir karar verecek nihayetinde. Söz onun…Karar onun…

*****

Mesele at ve Üsküdar konusunda düğümlenmiş görünüyor.

Üsküdar’ı kim geçti? Ne zaman geçti? Atı alıp mı geçti, atsız mı?

Tek başına mıydı? Kaç kişiyle geçiliyor bu Üsküdar?

En son durum ne ahvalde?

Üsküdar’a gider iken yağmur mu aldı, sel mi? Yoksa savuran, uçuran bir acayip yel mi?

Üsküdar İstanbul’un Anadolu yakasında, anlatanlara bakarsanız, geçmeyen yok Üsküdar’ı.

Üsküdar’a sorarsanız, değil geçmek, daha Üsküdar’a varan olmadı…

Mesele çanta, mesele keklik…

Keklikler çantada mı?

Herkesin tek derdi bu!

Kekliğin hali nice? Haberi olan, anında koşup gelen, feryadını duyan oldu mu?

Giden gittikten, yıkılan yıkıldıktan sonra, duyduk yetiştik, koştuk kaldırdık deniyor ya hani…

“Lafı güzaf” tam da bu ifadelerin karşılığı…

*****

Çantada keklik bir şeyi garantiye almak, garanti altında olduğuna kani olmak anlamında ya.

Siyasetçilerin vazgeçemediği bir argüman olan, “Oylar çantada keklik” böyle bir yaklaşımın tezahürü olsa da;

Keklik uysal sayılmaz, Uyaroğlu deseniz hiç değil.

Olduğu gibi. Doğruya doğru, eğriye eğri…Severse tam sevenlerden. Özü bir, sözü bir…Eğilmez. Eğilirse kırılır.

Sonra efendim! Keklik, bülbül değil, kanarya değil!

Sevmediği yerde, sevilmediği yerde durmaz.

Hiç kimsenin keyfi için şakımaz!

*****

Seçim için hesap-kitap yapanlar, keklik çantada münasip, çantasız olmaz diyor ve düşünüyorlarsa, sil baştan bir daha derin-derin düşünseler mi acaba?

Kekliğin çantada olması… Çanta da durması… Çantayı benimsemesi… Çantayı sevmesi… Çantayı kabullenmesi…

Tanıdıklarını çantaya davet etmesi…

Çantaya kazandırması…

Hoştur amma…

O devran bu devran mı, eskiye göre daha mı zor, yoksa daha kolay mı?

*****

Önemli olan yaşama sevinciydi. Onu da kaybettik bu arada.

Vefa hangi kefede? Güven hangi dağa yağan kar oldu?

Sorular çok, cevap verecek olanların, cevap vermeye nedense zamanları yok….

Keklik hürriyetin timsali…

Hür doğdum hür yaşarım diyenlerden…

Lakin; hafakanlar bastı sardı kuşattı dört bir yandan.

Geçim hafakan, seçim hafakan, hayat ve şartlar hafakan…

Ne tadımız kaldı ne tuzumuz….

Yok ki bir gören, yok ki bir bakan?

*****

Her seçim öncesinde belli başlı sorular var. Hemen hepsi ya aynı ya birbirine oldukça yakın…

Keklik çantada mı? Kaçmaz değil mi? Uçmaz değil mi? Sözünde kavi mi?

Bu soruları soranlar, her soruya kesinlikle evet bekliyorlar. Çantada elbet, uçmaz da kaçmaz da bizden bir başka yere gitmez de başka bir yer bilmezde. Rahat ol, için rahat olsun benzeri ifadelerle destekleniyor bu anlatımlar.

Gelelim keklik konusunun endişe meselesine…Endişe sanki daha bir değişik…

Ya uçarsa ya kaçarsa ya çantadan aşağıya atlarsa…

İşte o hallerde, değişik haller…

Yeni yıl sürprizi gibi… Günaydın gibi mesela…

Teşbihte ve temsilde hata olmasın kekliğin hali ismin halleri gibi…

Neydi o haller?

“e” hali…”i” hali… “de” hali… “den” hali… “Yalın” hali…

Ne mi diyecek ahali?

Ne diyecekse 31 Mart 2024’te diyecek…