Hafta sonuydu ailece gidebileceğimiz bir mekan aradık. Daha önce 

gitmediğimiz bir yer olmalıydı Konya’da. Konyalıların da pek bilmediği bir yer.

 Arkadan kayınbirader atladı, “Göksu’ya gidelim hem annem de oraları hiç 

görmediğini söylüyor” dedi. Anlaşılan annesini buraya götürerek geziyi ona 

armağan etmek istiyordu tıpkı adı gibi. 

 Evet annesi doğma büyüme Konyalı fakat Göksu’yu hiç görmemiş ve merak 

ediyordu. Ben de üniversite yıllarında yani yaklaşık 15 yıl önce görmüştüm.

 Neyse erzaklarımızı ve eşyalarımızı aldık iki araba yola koyulduk, 

heyecanlıydık çünkü aramızdakilerin birçoğu Göksu Şelalesi’ni görmemişti 

bizde bu yüzden onları oraya götürüyor olmaktan mutlu oluyorduk.

 Konya’dan yaklaşık 120 km uzaklıkta bir yer, zannedersiniz bir saatte gidilir 

Karaman istikametinde giderken duble yolda keyif alırsınız sonra Güneysınır

ilçesinde geçen asfaltlanmış köy yolları size mutluluk verir.

 “Hey benim Uzun Adamım neler yapmış buralara kadar” der manzarayı 

seyrederek kıvrıla kıvrıla yollardan Göksu’ya tam tamına 2.5 saatte varırsın. 

Uzun yoldan gelmişsinizdir. Sanki Antalya’ya Torosları geçerek sahile inme 

havasındasınızdır. 

O da ne! İlk şokla karşılaşırsınız. Girişte çöp tenekeleri devrilmiş etrafında 

kocaman bir çöp yığını size ‘hoş geldin’ der gibidir.

 Arabamızı park ederek şelalenin yakınlarına sergimizi açmak için patikadan 

aşağı inerken etrafımızdaki çöp birikintileri plastik artıklar sağda solda 

markasını veremeyeceğim şişeleri görünce iyice demoralize olursunuz 

 Yukarı doğru çıkarken bir grupla karşılaştım hemen yanlarına vardım; 

çünkü şapkalarında kocaman Büyükşehir Belediyesi yazıyordu. Benim de aynı 

şapkadan vardı hem de Başbakanım Konya’ya 30 Mart seçiminden sonra geldiği 

mitingte almıştım.

 Tahir Başkan’la Başbakan’ın dev posterinin altında “Daima Millet Daima 

Hizmet” yazısının altında dinlemiştim mitingi.

 Takamazdım o şapkayı çünkü birileri gelip, “Buraların hali nedir?” diye 

sorabilirdi.

 Ben de onu yaptım dayanamadım sordum, “Niçin buradasınız?” İçlerinden 

biri, “Buraya Konya’nın dışından Türkiye’nin dört bir yanından profesyonel 

fotoğrafçılar getirdik” dedi.

 Hemen birinin yanına vardım, “Nasıl buldunuz buraları?” diye sordum. 

“Yazık” dedi, “Bu kuraklıkta böyle gür şelale inanın Karadeniz’de yok” dedi.

 Ardından da ekledi: “Ama şu etrafa bak, her taraf çöp”... 

Ben de kendisine burayla ilgili bir yazı kaleme alacağımı söyledim, “çok iyi 

olur” dedi ayrıldık. Namaz vakti yaklaştı mescid aradım ama bulamadım. Wc’ler 

deseniz anlatmaya bile gerek yok. 

 Ne dedi Başbakan salı günkü grup toplantısında, “Bu ülkenin Başbakan’ı 

olarak açıkça ifade ediyorum ki; Dicle'nin kenarında kurdun kaptığı bir koyun 

bile benim mesuliyetim altındadır.” 

Burada ne bir koyun var ne bir kuzu sadece akan su...

Sahi Tahir Başkan’ı Göksu’ya Yerköprü Şelalesi’ne davet etsem gelir miydi?