Ben deli aşklara hiç inanmazdım

Sanki bir köleydi kul du tertibim

Eyvahlar ederek böyle yanmazdım

İçmeden kafayı buldu tertibim.

Aşkını anmasa o gün yatmazdı

Sevda dilenmezdi asla satmazdı

Doğrunun üstüne yalan katmazdı

Anlatacak sözü boldu tertibim.

Hep mutlu bir yuva hayal ederdi

Ne küser darılır ne kin güderdi

Sırtında taşıdı binlerce derdi

Kaderin hamalı oldu tertibim.

Bazen takılırdım ele uyunca

Gülüpte geçerdi öyle huyunca

Dünyası yıkıldı bunu duyunca

Saçını başını yoldu tertibim.

İçini yakarken sevdanın kavı

Kurdun yemi oldu çakalın avı

Gönlüne atmışlar ihanet lavı

Bir tek bacak bir tek koldu tertibim.

Bu nasıl bir sözdü nasıl öğüttü

Derdini hep değirmendi öğüttü

Yemyeşil bir selvi salkım söğüttü

Sonunda sarardı soldu tertibim.

Şahit bu sevdaya köyü obası

Sırtından çıkmadı kara abası

Çilenin kederin derdin babası

Bir akşam ansızın öldü tertibim...