Her iki takımın denk güçler şeklinde geçen mücadelesinde deplasmandan alınan bir puan her zaman için başarıdır. Konyaspor bu maçı kazanır mıydı evet ve Konyaspor’lu futbolcular ikinci yarıda kazanmak adına her şeyi yapsalar da kimse alınganlık göstermesin ama beceriksizdik. Buna rağmen puan puandır.

Konyaspor, Rize deplasmanına öyle istekli ve arzulu başladı ki biz bile şaşırdık. Rakibinden istediği zaman her pozisyonda üstün olan temsilcimiz Konyaspor, ilk yarı boyunca önce topa sahip olmayı planlamış ardından da çok top yaparak her yerde rakibine üstünlük kurmayı planlamıştı.

Öyle ki, Rizespor’u kendi yarı alanında presle bozan rakibine top yaptırmayan özellikle de sağ kanattan Ömer Ali ile kanadı iyi kullanmaya çalışan yeşil-beyazlılar bu kadar olumlu ve futbol adına güzel görünen oyunda ne yazık ki bir tek net gol pozisyonuna dahi giremedi. Oysa 45 dakikaya baktığımız zaman yeşil zeminde meşin yuvarlağı dantel gibi işleyen Konyaspor’da belki de tek eksik ceza alanı içi organizasyonuydu. Rizespor’un ise evinde de olsa gol umudu ve yolu sadece yüksek toplardı.

Her iki takım için de bu yarıda şunu söyleyebiliriz ki, klasik Türk futbol takımı mantığı içerisinde bizim gibi takımların oyuncuları sadece büyük takımlara karşı oynayıp mücadele edip kendi piyasalarını yapmayı ne yazık ki bir görev olarak kabul etmeleriydi.

İlk yarı ne kadar pozisyon yönünden 0 çizse de ikinci yarıda her iki takım içinde aksine o kadar zengin geçti. Yine her iki takım için bu yarıda şunu söyleyebiliriz. Bir futbol takımı bu kadar gol pozisyonuna giren rakibi bu kadar açık verir ama gol yollarında oyuncular bu kadar fantezi yapar mı, yaparsa da böyle olur işte.

Bu yarıda orta alanın hakimi kendi yarı alanının her bölgesinde kontrollü ve oyunda da böylesine cesur olan Konyaspor’un suskunluğu için sadece beceriksizlik ve yetersizlik diyebiliriz. Bazı şeyler olmadı mı olmuyor.