Yaşlılık kaçınılmaz doğal bir süreçtir. Dünya Sağlık Örgütü 45-59 yaş arasını orta yaş,60-74 yaş arasını yaşlılık, 75-89 yaş arasını ileri yaşlılık, 90 ve üstünü ise ihtiyarlık kategorisine almıştır. Ömrümüz uzamaktadır, 1970 yılından beri insan ömrünün 10 yıl uzadığı, ülkemizde de  ortalama ömrün 74.6 olduğu kabul edilmekte; doğumda beklenen yaşam süresinin 2050 yılında 78.5 olması öngörülmektedir. Toplumumuz yaşlanmaktadır. Halen % 7.7 olan yaşlı nüfusumuzun 2023 yılında % 10.2; 2050 yılında % 20.8; 2075 yılında ise % 27 olacağı hesaplanmaktadır. Yaşlıların toplumdan kopmuş, mutsuz, bağımlı, kendisini yararsız hisseden kişiler olması kader değildir ve aktif-sağlıklı yaşam süreci geçiren; yaşam kalitesi/ genel sağlığı korunan, hayatın içinde yaşlanma hedeflenmektedir.

       Biz kültürümüz gereği  yaşlılarına geleneksel saygı gösteren bir milletiz. “Söz ulunun, su küçüğün” Oğuz atasözüdür. “Ataya of bile dememek” kavramı dinimizde vardır. Devlet olarak da yaşlının yanında olunmuştur. Yaşlıları koruma hizmetini veren ilk kurum Selçuklular döneminde 11. yüzyılda kurulmuştur. Osmanlılar döneminde imarethaneler, aşevleri ve tekkeler, hastaneler yaşlılara da hizmet vermişlerdir. Kızılay 1868; Darülaceze 1895 yılında kurulmuştur. Cumhuriyet döneminde de yaşlılara verilen önemin gereği düzenlemeler yapılmıştır.1930 yılında 1580 sayılı yasa ile Belediyeler yaşlılara yönelik hizmetlerle görevlendirilmişlerdir. Sağlık Sosyal Yardım Bakanlığı adına ilk huzurevi 1966 yılında Konya’da açılmıştır. Günümüzde Aile Bakanlığı, Sağlık Bakanlığı Bünyesinde Halk Sağlığı Kurumu Başkanlığı Kronik Hastalıklar, Özürlüler, Yaşlılar Daire Başkanlığı ve Belediyeler sosyal devlet olmanın gereğini yerine getirmekte ve yaşlılarımıza hizmet planlayan ve götüren kuruluşlar olarak çalışmalara devam etmektedirler. Bakımevleri, günlük bakım merkezleri, yaşlılara yönelik sosyal merkezler dışında ücretsiz ulaşım, evde sağlık hizmetleri, evde temizlik ve yemek yapma hizmeti, Pursaklar Belediyesi’nin dede-torun merkezi gibi birçok örnek uygulama yaşlıların aktif kalmalarını sağlamaya yönelik hizmetlerdir ve yaşlının benimsediği sosyal çevre ve aile ortamında yaşama hakkına destek olmaktadır.

Yaşlılarımız kendilerini değerli hissetmek ister. Deneyimlerinden yararlanılmasını ister. Ben yaşlılarını hayata bağlamayı becerememiş bir kişiyim. Rahmetli babamın son zamanlarını onunla muhabbet etmek yerine sağlık sorunları ve olabilecek riskler gibi konuşulmasını arzu etmediği konuları konuşarak geçirdim. İki evlat ve eşini peş peşe kaybeden annemin mutlu olduğu an artık çok az. Babamın vefatından önce iki bastonla günde on kez yanına giden ve “hizmet benim eşlik görevim” diyen annem yıllardır sağlık nedenli değil psikolojik nedenli olarak 7/24 tek bir koltukta yaşıyor. Bahçeye inmesi için yaptırılan asansör biri acil servise gitmek amaçlı sadece iki kez kullanıldı. Bayramda tüm torun ve tek torun çocuğunu yanına toplamayı planladım kısmetse. Bayramımızı yaşlılarımızı dünyada da ahirette de olsalar ziyaret ederek, küs olduklarımızla barışarak geçirelim. İslam alemine huzur, Dünyamıza barış getiren bir bayram olsun, dualarımız kabul olsun. Bizler bugünün orta yaşlıları “insan ihtiyarlamaya karar verdiği gün ihtiyarlarmış” Yaşlanma sadece yüzümüze buruşukluk getirsin, aklımıza değil. (Montaigne)  Hayırlı Bayramlar ,sağlıklı-uzun-mutlu ömür dilerim.