En son söyleyeceğimizi baştan yazıverelim; eldeki malzeme bu, Mesut Hoca ne yapsın?

Ligin en fazla gol atan takımlarından birisi olan Kasımpaşa ile deplasmanda oynamak zordur. Hele bir de onların karşısına demoralize bir şekilde çıkar, konsantrasyon düşüklüğü yaşarsanız cezayı anında keserler. Dün de öyle oldu. Teknik Direktör Mesut Bakkal “hafta boyunca yapılan eleştirileri tek tek okudum” dercesine, “alın sizin istediğiniz olsun” diyerek sahaya Hleb’siz, Ali Turan’sız bir kadro ile çıktı. Kaleci Kaya’yı bir kenara bırakın sahadaki diğer 10 ismin 7’si defansif özellikleri olan oyunculardan oluşuyordu. Orta saha rakibe basıyor, boş alan bırakmıyor ve rakibi uzun top oynamaya, uzaktan şut atmaya zorluyordu. “Önce durdur” taktiği çok güzel uygulanmış ve ilk yarının son bölümünde oyun üstünlüğü Konyaspor’un eline geçmişti ki Hasan Kabze hiç de olmaması gereken yerde topla buluşup acemice bir top kaybı yaşayınca fatura Scarione tarafından kesildi.

İkinci yarıda bu kez tablo tersine döndü. Mesut Hoca, önce Djalma’yı, ardından da Hleb ve Recep’i sahaya sürdü. Çıkan oyuncular da orta sahadan olunca Konyaspor bir anda gole dönük 6-7 futbolcu ile sahada yer aldı. Bu esnada verilen açıklar nedeniyle ikinci fatura da çok geçmeden kesiliverdi. Konyaspor ise 2-0’dan sonra iyice bitti.

Gördük ki çok forvet gol atacağın, pozisyon üreteceğin anlamına gelmiyor. Gelmedi de… Açıkçası Rangelov gibi bir santraforla da gelmesi beklenemezdi zaten. 

Bakıldığı zaman 7. haftada elde edilen puan sadece 6… Şimdi herkes Mesut Hoca’ya yüklenecek, elbette onun da hatası olabilir ama dün bir kez daha gördük ki “elimizdeki malzeme bu”…

Ali Turan kötü diyoruz, Fuchs onu bile mumla arattırıyor. Mehmet Güven’i ıslıklıyoruz, Uğur İnceman “Konya’ya emekli olmaya geldim” dercesine sahada geziyor. Diğer yandan, Kokalovic de Vukovic’in varlığına şükretmemizi sağlıyor. Konyaspor için artık son şans Karabük maçı gibi duruyor. Mesut Hoca da dün itibariyle sıfırı tüketti.